زمینه و هدف: ازدواج پیمانی مقدس، شرعی و قانونی بین زن و مرد برای شرکت در یک زندگی اجتماعی جدید با یکدیگر است که ثمره آن آرامش، ایثار و محبت خواهد بود. پژوهش حاضر، با هدف مقایسه وضعیت رضایت زناشویی کارمندان در دو دانشگاه شهر بیرجند انجام شد؛ همچنین تأثیر برخی از عوامل مرتبط بر میزان رضایت، مورد بررسی قرار گرفت.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که در سال ۸۷-۱۳۸۶ انجام شد، ۲۱۸ نفر از کارمندان دانشگاههای بیرجند و علوم پزشکی بیرجند با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد رضایت زناشویی «انریچ» بود که سؤالات جمعیتشناختی نیز به این پرسشنامه اضافه گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روشهای آمار توصیفی، آنالیز واریانس چند طرفه، آنالیز واریانس چند متغیره و ضرایب همبستگی پیرسون استفاده شد.
یافته‌ها: اختلاف معنی‌داری بین میانگین رضایت زناشویی کارمندان دو دانشگاه وجود نداشت (۲۱/۰=P). عمدهترین میزان نارضایتی بین مؤلفههای نهگانه رضایت زناشویی در زمینه روابط جنسی و حل تعارض بود. حدود ۵/۲۲% کارمندان از زندگی زناشویی خود ناراضی بودند که سطح نارضایتی در حدود ۱۰% از آنها شدید بود. از سوی دیگر سطح رضایت حدود ۵/۶۵% از کارمندان متوسط بود.
نتیجه‌گیری: کارمندانی که از زندگی زناشویی خود ناراضی هستند، نیاز به مداخلات تخصصی خانوادهدرمانی و زوجدرمانی دارند؛ همچنین پیشنهاد میشود مشاورههایی در جهت بهبود روابط زناشویی در اختیار آن دسته از کارمندانی که سطح رضایت نسبی و متوسط دارند، قرار گیرد .
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC