مجله علمی

  زمینه و هدف: مراقبت از بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام.اس) تنش زیادی برای مراقب و خانواده ایجاد می‏کند. اجرای یک برنامه توانمندسازی به خودکنترلی و اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه منجر می‌شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده- محور بر دانش، نگرش و عملکرد مراقبین مبتلایان به ام.اس انجام شد.

  روش تحقیق: این مطالعه با طراحی کارآزمایی بالینی بر روی 70 مراقب بیمار مبتلا به ام.اس در دو گروه آزمون و شاهد انجام شد. برنامه توانمندسازی خانواده- محور در طول سه ماه اجرا و پرسشنامه‏های دانش، نگرش و عملکرد پس از تکمیل، جمع‏آوری و داده‏ها با استفاده از نرم‏افزار SPSS (ویرایش 5/11) و آزمون‏های آماری استنباطی در سطح معنی‏داری 05/0>P تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها: بر اساس آزمون تی مستقل، بین میانگین نمرات دانش، نگرش و عملکرد گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله اختلاف معنی‏داری وجود نداشت (05/0

(0/001=P). همچنین میانگین نمرات دانش، نگرش و عملکرد مراقبین گروه آزمون سه ماه بعد از مداخله، به صورت معنی‏داری افزایش یافت (001/0=P)؛ در حالی که در گروه شاهد اختلاف معنی‏داری‏ وجود نداشت (05/0�

  نتیجه‌گیری: توانمندسازی مراقبین بیماران مبتلا به ام.اس، منجر به افزایش آگاهی، درک و مهارت شده، ایشان را در امر مراقبت کارآمد یاری داده و منجر به بهبود ایفای نقش می‏‏شود. طراحی و اجرای برنامه‏ها‏‏ی مؤثر و ایمن برای مراقبین بیماران مزمن توصیه می‏گردد .