1- عضو مرکز تحقیقات قلب و عروق، گروه پزشکی- اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران و دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران و استاد مدعو، دانشگاه آزاد اسلامی فردوس، فردوس، ایران
2- کارشناس مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
3- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
4- دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
5- کارشناس آموزش دانشکده پیراپزشکی و بهداشت فردوس، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران ، mohammad.saeedzadeh@bums.ac.ir
چکیده: (6909 مشاهده)
زمینه و هدف: پیشرفت تحصیلی، یکی از شاخصهای مهم در ارزیابی نظام آموزش عالی است. در این راستا، مهارت حل مسأله از عوامل موثر و تأثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان میباشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه مهارت حل مسأله با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام گرفت.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی میباشد که در آن 342نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال تحصیلی 96-1395، بهصورت تصادفی- طبقهای انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمعآوری دادهها شامل: پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه استاندارد حل مسألهHepner و Pattersonو معدل کل دانشجویان برای بررسی پیشرفت تحصیلی بود. تحلیل دادهها نیز برای شرح و توصیف دادهها استفاده گردید.
یافتهها:. براساس آزمون همبستگی پیرسون، رابطه مثبت و معنیداری بین حل مسأله با پیشرفت تحصیلی بهدست آمد. همچنین بین پیشرفت تحصیلی دانشجویان برحسب جنسیت تفاوت معنیداری وجود داشت (0/001>P)؛ اما بین نمره حل مسأله دانشجویان مرد و زن تفاوت معنیداری یافت نشد.
نتیجهگیری: با توجه با ارتباط مستقیم حل مسأله با پیشرفت تحصیلی دانشجویان، پیشنهاد میشود که اساتید به جای واداشتن دانشجویان به حفظ طوطیوار مفاهیم، روشها و قواعد، یادگیرنده را در موضع حل مسأله قرار دهند؛ به نحوی که خود را در صحنه واقعی و رویارویی با مشکل ببیند و به حل آن بپردازد.
نوع مطالعه:
مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
آموزش پزشكي دریافت: 1396/11/10 | پذیرش: 1397/4/25 | انتشار الکترونیک: 1397/6/14