تحقیقات پزشکی ترجمانی

زمینه و هدف: ۷۵%‌از زنان در سن یائسگی و ۴۰% حول و حوش سن یائسگی دچار گرگرفتگی می‌شوند. اختلالات خواب و خلق در زنانی که گرگرفتگی دارند، به مراتب بیشتر از افرادی است که گرگرفتگی را تجربه نکرده‌اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر گاباپنتین که یک داروی ضد تشنج می‌باشد، در کاهش تعداد دفعات و شدّت گرگرفتگی زنان یائسه انجام شد. روش تحقیق: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی‌شده، تعداد ۱۰۰ خانم یائسه که در روز ۷ بار یا بیشتر، گرگرفتگی توأم با تعریق داشتند، به طور تصادفی در گروه گاباپنتین (آزمون) روزانه ۳۰۰ میلیگرم یا دارونما (شاهد) به مدت هشت هفته درمان قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها فرم بازنگری، پرسشنامه و فرم مشاهده بود. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار آماری ۲۰۰۴ PASS و SPSS و آزمونهای آماری کای دو، تی و من‌ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی‌داری ۰۵/۰P≤ در نظر گرفته شد. یافته‌ها: بعد از ۸ هفته درمان با ۳۰۰ میلیگرم گاباپنتین در روز، ۵۶%‌ کاهش در تعداد گرگرفتگی و ۵۰%‌ کاهش در نمره ترکیبی گرگرفتگی (ترکیبی از تعداد و شدّت گرگرفتگی در یک نمره) نسبت به قبل از درمان مشاهده شد. در گروه دارونما این کاهش به ترتیب ۱۲% و ۱۵% نسبت به قبل از درمان بود. تعداد گرگرفتگی، ۸ هفته بعد از درمان در گروه آزمون ۴/۰±۸۸/۵ و در گروه شاهد ۵۲/۰±۴/۹ و این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود (۰۰۱/۰P<)؛ در گروه آزمون (گاباپنتین) تعداد گرگرفتگی نسبت به گروه شاهد، کاهش نشان داد. ۸ هفته بعد از درمان، شدّت گرگرفتگی در گروه آزمون ۳۲/۰± ۶/۴ و در گروه شاهد ۶۶/۰± ۷۶/۷ و این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود (۰۰۱/۰P<)؛ شدّت گرگرفتگی در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد کاهش نشان داد؛ همچنین ۸ هفته بعد از درمان نمره ترکیبی گرگرفتگی در گروه آزمون ۶۶/۰±۶/۱۰ و در گروه شاهد ۸۴/۰±۹۸/۱۶ به دست آمد؛ این اختلاف نیز از نظر آماری معنی‌دار بود (۰۰۱/۰P<)؛ در گروه آزمون تعداد و شدّت گرگرفتگی به میزان قابل توجهی نسبت به گروه شاهد کاهش یافت. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه می‌توان اذعان نمود که گاباپنتین در درمان گرگرفتگی دوران یائسگی مؤثر است و می‌تواند به عنوان یک درمان انتخابی در کاهش گرگرفتگی در نظر گرفته شود.