تحقیقات پزشکی ترجمانی

---

زمینه و هدف: به‌منظور تغییر شیوه زندگی، کنترل بهتر بیماری و احساس مسئولیت بیشتر، افزایش آگاهی و درک بیماران دیابتی از اهمیت بیماری، عوارض و درمان آن لازم است. هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر آموزش بر مسئولیت‌پذیری و کنترل متابولیک افراد دیابتی بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، ۴۰ نفر از مبتلایان به بیماری دیابت، با روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف، انتخاب و به همراه خانواده خود برای آموزش دعوت شدند و پرسشنامه مسئولیت‌پذیری خانواده افراد دیابتی DFRQ (Diabetes Family Responsibility Questionnaire) را که شامل ۱۷ سؤال بود، قبل و ۳ ماه پس از آموزش تکمیل کردند. نمونه قند خون صبحگاهی و هموگلوبین گلیکوزیله بیماران نیز در دو نوبت قبل و بعد از مداخله، اندازه‌گیری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش ۵/۱۶) و با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس، تست تی مستقل و زوج و ضریب همبستگی پیرسون، در سطح معنی‌داری ۰۵/۰P< انجام شد. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران، ۰۵/۶±۲۵/۱۴سال بود که ۵/۶۲ درصد آنها زن بودند. میانگین قند خون صبحگاهی، هموگلوبین گلیکوزیله و نمره مسئولیت‌پذیری بیماران (۰۰۱/۰P=) و مراقبین (۰۰۹/۰P=)، قبل و بعد از مداخله، تفاوت معنی‌دار داشت. میانگین نمره مسئولیت‌پذیری بیماران بر حسب سن تفاوت معنی‌دار داشت (۰۰۱/۰P=) ولی برحسب جنس بیمار و تحصیلات والدین، تفاوت معنی‌دار نداشت. بین نمره مسئولیت‌پذیری بیماران و مراقبین با سن بیمار، رابطه منفی و معنی‌داری به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: کاهش میانگین هموگلوبین گلیکوزیله بیماران پس از آموزش، نشان می‌دهد که پس از آموزش، بیماران، از سطح ضعیف کنترل متابولیک به سطح قابل قبول می‌رسند.