زهره آذرکار، آرزو حق‌دوست، غلامرضا شریف‌زاده، نگین پارسامنش،
دوره ۲۵، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: هپاتیت E، نوعی بیماری ویروسی منتقله از طریق آب آلوده است که بیشتر به‌صورت اپیدمی رخ می‌دهد. عقب‌ماندگان ذهنی جزء گروهای پرخطر با ریسک بالای ابتلا به این عفونت می‌باشند؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی سرواپیدمیولوژی هپاتیت E در عقب‌ماندگان ذهنی، طراحی و اجرا گردید.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، بر روی ۳۰۰نفر از مددجویان تحت پوشش بیرجند به‌صورت سرشماری انتخاب شدند. در این بررسی، از کیت Anti –HEV-IgG شرکت Diapro استفاده شد. داده‌ها پس از جمع‌آوری در نرم‌افزار SPSS (ویرایش ۱۹) وارد و ضمن ارائه آمار توصیفی، به‌وسیله آزمون‌های آماری کای‌اسکوئر و من‌ویتنی در سطح ۰۵/۰:α تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: از ۳۰۰ فرد انتخاب‌شده، در مجموع ۲۶۷نفر شامل: ۱۸۰نفر (۵/۶۷%) جنس مذکر و ۸۷نفر (۵/۳۲%) جنس مؤنّث، وارد مطالعه شدند که ۶۲نفر (۱/۲۳%) هپاتیت E مثبت و ۲۰۵نفر (۵/۷۶%) هپاتیت E منفی بودند. بین سرولوژی مثبت با جنس افراد، ارتباط آماری وجود نداشت؛ اما بین سن افراد و سن ورود به مرکز با سرولوژی هپاتیت ٍE، ارتباط آماری معنی‌دار وجود داشت (۰/۰۰۱P=). همچنین ارتباط بین سرولوژی هپاتیت ٍE با مدت زمان اقامت در مرکز، معنی‌دار نبود (۰/۲۷P=).
نتیجه‌گیری: شیوع بالای هپاتیت E در افراد عقب‌مانده ذهنی، نگران‌کننده بوده و بر پیگیری راهکارهای مناسب غربالگری و بهداشتی، تأکید می‌نماید.
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC