مهدی مدنی فرد، محمد مهدی نمایی،
دوره ۲۴، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۶ )
چکیده
زمینه و هدف: نارسایی هیجانی و بکارگیری شیوه‌های مقابله با فشارهای روانی در زمینه اعتیاد، کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه شاخص نارسایی هیجانی و راهبردهای مقابله با فشار روانی در معتادان تحت درمان با متادون و معتادان بدون درمان صورت گرفته است.
روش تحقیق: این پژوهش، یک مطالعه تحلیلی و از نوع علی- مقایسه‌ای می‌باشد که روی ۱۱۰ نفر، به‌صورت دو گروه ۵۵ نفره: معتادان بدون درمان و تحت درمان، به روش نمونه‌گیری در دسترس انجام شد. وضعیت نارسایی هیجانی با مقیاس‌های الکسی تیمیا تورنتو (Toronto Alexithymia Scale–۲۰: FTAS-۲۰) و راهبردهای مقابله با فشار روانی (Coping Inventory for Stressful Situations: CISS) گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها، با آزمون t مستقل در سطح معنی‌داری ۰۵/۰P≤ صورت گرفت.
یافته‌ها: میانگین نمره کل نارسایی هیجانی در معتادان بدون درمان برابر با ۲/۵±۸/۱۲۷ و در افراد تحت درمان برابر با ۹/۳±۱/۹۸ بود. میانگین نمرات راهبردهای مقابله‌ای در افراد معتاد بدون درمان برابر با ۴±۲/۶۶ و در افراد تحت درمان برابر با ۲/۶±۹/۸۳ بود. آزمون t مستقل نشان داد که تفاوت میانگین‌ها در مقیاس کلی و در خرده مقیاس‌های ناگویی هیجانی، معنادار است (۰۰۱/۰P<). همچنین، در ارتباط با مقیاس کلی و خرده مقیاس‌های متغیر راهبردهای مقایسه‌ای تفاوت میانگین‌ها معنادار بود (۰۰۱/۰P<).
نتیجه‌گیری: معتادان تحت درمان با متادون از وضعیت هیجانی بهتری برخوردار شده و از راهبردهای بهتری برای مقابله با فشارهای روانی استفاده می کنند.
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC