تحقیقات پزشکی ترجمانی

---

زمینه و هدف: مورفین به‏طور گسترده در مراحل پیشرفته‏ سرطان و به‏منظور تسکین درد بیماران استفاده می‏شود. با این وجود گزارشات متناقضی مبنی بر افزایش رشد تومور و کاهش میزان بقای حیواناتی که دچار تومور شده‏اند و یا ایجاد نکروز و القاء آپوپتوز در سلول‏های سرطانی به دنبال مصرف مورفین وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تأثیر مورفین بر تکثیر سلول‏های سرطانی ریه (A۵۴۹) می‏باشد. روش تحقیق: در این مطالعه‏ تجربی، پس از کشت و تکثیر سلول‏های سرطانی ریه‏، سوسپانسیون سلولی معادل صد هزار سلول در میلی‏لیتر در محیط کشت تهیه شد. ده هزار سلول در حجم یک‏صد میکرولیتر از سوسپانسیون به هر چاهک پلیت ۹۶ حفره‏ای ریخته شد. پس از تقسیم چاهک‏ها به سه گروه کنترل، مورفین۱۰ و مورفین۳۰ به‏ترتیب محیط کشت، مورفین ۱۰ میکرومول و ۳۰ میکرومول اضافه گردید و پس از گذشت ۲۴ ساعت از انکوباسیون، تکثیر سلولی با استفاده از کیت WST -۱ و روش الیزا مورد مطالعه قرار گرفت. یافته‌ها: مورفین سبب افزایش تکثیر در سلول‏های سرطانی ریه گشت و بین افزایش دوز مورفین و میزان تکثیر سلولی رابطه‏ معنی‏داری وجود داشت به‏طوری‏که میانگین دوز جذبی در گروه مورفین ۳۰، ۱۸/۰ ± ۸۲/۱ میکرومول بود که نسبت به گروه مورفین ۱۰ (۰۸/۰ ± ۵۲/۱ میکرومول) و گروه کنترل (۰۹/۰ ± ۴۴/۱) تفاوت معنی‏داری داشت (۰۵/۰P<). نتیجه‌گیری: با افزایش دوز مورفین سرعت تکثیر سلول‏ها افزایش می‏یابد. بر اساس یافته‏های این مطالعه پیشنهاد می‏شود مورفین در مورد بیماران ریوی با احتیاط بیشتری مصرف شود.