مجله تحقیقات پزشکی ترجمانی

---

مقدمه و هدف: گرده گیاهان از مهمترین علل ایجاد علائم آلرژی هستند. زعفران نیز با توجه به اهمیت اقتصادی آن در منطقه و شمار زیادی از کشاورزانی که به کار کاشت و برداشت آن اشتغال دارند می تواند باعث ایجاد علائم آلرژی شود. اطلاع از میزان شیوع و الگوی بالینی حساسیت به گرده گیاه زعفران می تواند عاملی در تشخیص و درمان بهتر و موثرتر بیماران باشد. این مطالعه به منظور بررسی الگوی علائم بالینی حساسیت به گرده گیاه زعفران در کشاورزان زعفران کار منطقه صورت گرفته است.مواد و روش ها: مطالعه به صورت مقطعی به مدت یک ماه در پاییز ۱۳۸۱ انجام گرفت. تعداد ۱۶۷ نفر از کشاورزان در حین کار در مزارع انتخاب شده و جهت کسب اطلاعات لازم برای هر فرد یک پرسشنامه شامل اطلاعات فردی و علائم حساسیت در اعضای مختلف بدن تکمیل شد و سپس تست پوستی پریک به منظور تعیین افراد حساس به گرده گیاه توسط عصاره های حاصل از گرده گیاه زعفران و نیز عصاره سه علف شایع دیگر منطقه انجام شد.نتایج بر اساس علائم اظهار شده توسط کشاورزان در گروه حساس به گرده گیاه زعفران که با تست پوستی پریک تائید شدند، شایعترین علائم عبارت بودند از: عطسه، آبریزش بینی، خارش چشم، خارش بینی و قرمزی چشم. علائم مربوط به پوست مانند خشکی پوست و کهیر کمترین شیوع را داشتند.نتیجه گیری: گرده گیاه زعفران می تواند باعث ایجاد علائم آلرژی عمدتا در چشم، بینی و سیستم تنفسی شود. علائم شایع اظهار شده دارای میزان متوسطی از حساسیت (Sensitivity) و میزان بالایی از اختصاصی بودن (Specificity) را نشان داد.

---

 زمینه و هدف: ﻃﻮل زﻣﺎﻧﻲ ﻣﻮج QRS، یک پیشگویی‌کننده قوی برای مرگ و میر به‌‌‌ویژه در بیماران با نارسایی قلبی است. مطالعات انجام‌شده در مورد نقش مدت زمان QRS، در پیشگویی حوادث آریتمیک بطنی در بیماران دارای دفیبریلاتور داخل قلبی (ICD)، نتایج متناقضی داشته‎اند. از آنجا که آریتمی‌های بطنی در بیماران دارای ICD، ثبت شده و با شوک الکتریکی (شوک به‌جا یا نابه‌جا) خاتمه داده می‌شوند، در این مطالعه به بررسی رابطه مدت زمان QRS با وضعیت دریافت شوک‏های به‌جا و نابه‌جای ICD پرداخته شد.

 روش تحقیق: در یک مطالعه مقطعی، ۶۵ بیمار مبتلا به بیماری قلبی که به علل مختلف برای پیشگیری از مرگ ناگهانی، تحت تعبیه ICD قرار گرفته بودند، بررسی شدند. قبل از تعبیه ICD، مدت زمان QRS در الکتروکاردیوگرام سطحی بیماران، اندازه‌گیری و ثبت شد؛ همچنین متغیرهای سن، جنس، اندیکاسیون تعبیه، سابقه خانوادگی مرگ ناگهانی قلبی و مدت زمان QTc بیماران ثبت گردید. در ویزیت‎های پیگیری، بیماران، تحت بازبینی ICD قرار گرفتند و وضعیت دریافت اولین شوک‏های به‌جا یا نابه‌جای ICD در آنها بررسی و ثبت گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از رگرسیون لجستیک در نرم‌افزار آماری SPSS (ویرایش ۵/۱۱) استفاده شد.

 یافته‌ها: میانگین سن بیماران ۲۰/۱۷±۹۲/۴۷ سال بود. ۱۸ نفر (۷/۲۷%) از بیماران مؤنث بودند و ۵۸ نفر (۲/۸۹%) سابقه خانوادگی مرگ ناگهانی قلبی داشتند. میانگین مدت زمان موج QRS ۱۱۷/۹۴±۳۶/۷۸هزارم ثانیه و میانگین مدت زمان QTc ۴۶۶/۹۷±۶۲/۴۲هزارم ثانیه بود. وضعیت دریافت شوک‏های به‌جا یا نابه‌جای ICD، با مدت زمان QRS ارتباط معنی‌داری نداشت اما در میان متغیرهای مورد بررسی، تنها با شرکت سازنده ICD ارتباط معنی‌دار داشت (P<۰/۰۰۱).

 نتیجه‌گیری: مدت زمان QRS، با وضعیت دریافت شوک‌های به‌جا یا نابه‌جای ICD، ارتباط معنی‌داری ندارد و نمی‏توان از آن به عنوان پیشگویی‌کننده حوادث آریتمیک بطنی در بیماران دارای ICD استفاده کرد.

 

---

زمینه و هدف: سفالومتری- به‌عنوان یکی از مهمترین بخش‌های آنتروپومتری- به اندازه‌گیری ابعاد سر و صورت می‌پردازد. از آنجایی‌که اندازه‌های سفالومتریک، تحت تأثیر فاکتورهای سنی، جنسی، جغرافیایی و نژادی قرار می‌گیرند، لذا استفاده از نتایج این تحقیقات، باید متّکی بر اطلاعات حاصل از افراد جامعه هدف باشد؛ از این‌رو، با توجه به فقدان پژوهش‌های سفالومتریک در شهر بیرجند، هدف از انجام این پژوهش، تعیین شاخص سفالیک و شکل سر در دختران بالغ شهر بیرجند در سال ۱۳۹۲ بود. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی، بر روی ۴۳۷ نفر از دانش‌آموزان دبیرستان‌های دخترانه شهر بیرجند، در سال ۱۳۹۲ انجام شد. نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند و سپس اندازه‌های جمجمه عصبی نمونه‌ها، با سفالومتر استاندارد و مطابق پروتکل سفالومتری آناتومی ‌گری اندازه‌گیری شد. اطلاعات حاصله جمع‌آوری شد و سپس شاخص سفالیک، تعیین و بر اساس آن، انواع تیپ سر مشخص گردید. یافته‌ها: میانگین ماکزیمم طول جمجمه عصبی، ۵۴/۷±۶/۱۷۷ و میانگین ماکزیمم عرض آن ۸۴/۵±۶/۱۴۱ میلی‌متر بود. شاخص سفالیک کلی جمجمه عصبی، ۶۴/۴±۸۸/۷۹ تعیین گردید. ۴۳% اَشکال سر، از نوع مزوسفال، ۴/۳۳% از نوع براکی‌سفال، ۱۲/۱۲% از نوع هایپربراکی‌سفال و ۴۴/۱۱% از نوع دولیکوسفال بودند. نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان داد که فنوتیپ غالب جمجمه عصبی دختران بیرجند، مزوسفال است.

---

زمینه و هدف: برخی از فعالیت‌ها همانند فعالیت وامانده‌ساز می‌توانند سبب افزایش شاخص‌های التهابی و آنزیم‌های آسیب عضلانی در خون شوند. مکمل کافئین باعث کاهش التهاب و درد می‌شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر مکمل کافئین برhs-CRP  و کراتین کیناز (CK) سرم متعاقب فعالیت وامانده‌ساز هوازی در پسران فعال دارای اضافه وزن بود.
روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، ۲۲ دانشجوی پسر دارای اضافه وزن دانشگاه شهید چمران اهواز به‌طور تصادفی به دو گروه مکمل (۱۲n=) و دارونما (۱۰n=) تقسیم شدند. گروه مکمل روزانه ۲ گرم پودر کافئین را، به مدت دو هفته مصرف می‌کردند. پروتکل تمرینی شامل دو جلسه فعالیت وامانده‌ساز Strand (یک جلسه قبل و یک جلسه بعد از دو هفته مکمل‌یاری) اجرا شد. برای بررسی تغییرات درون گروهی از t وابسته و برای مقایسه بین گروهی از تحلیل کواریانس با عامل بین گروهی استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد تمرین وامانده‌ساز هوازی باعث افزایش سطوح  hs-CRPو CK بعد از فعالیت می‌شود. همچنین مصرف دو هفته مکمل کافئین به‌دنبال یک جلسه فعالیت وامانده‌ساز هوازی بر سطوح hs-CRP (۱۱/۰P= ) و CK (۲۹/۰P=) تأثیر معنی‌داری نداشت.
نتیجه‌گیری: تمرین وامانده‌ساز هوازی باعث افزایش سطوح التهاب و آسیب عضلانی می شود. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، مصرف روزانه مکمل کافئین می‌تواند التهاب و آسیب عضلانی ناشی از فعالیت بدنی را کاهش دهد.

---

زمینه و هدف: ازآﻧﺠﺎﻛﻪ ﺷﺪت و ﻣﺪت ﺗﻤﺮﻳﻦ ازﻋﻮاﻣﻞ اﺛﺮﮔﺬار ﺑﺮ آﺳیب‌هاو ﺳﺎزﮔﺎری‌ها می باشد، این پژوهش  تغییرات برخی شاخص‌های آسیب عضله پسران فعال دارای اضافه وزن متعاقب تمرین توان برهوازی و بی هوازی را بررسی  کرد.
روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، ۲۲ دانشجوی پسر دارای اضافه وزن، به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (۱۲n=) و کنترل (۱۰n=) تقسیم شدند. افراد مورد مطالعه ابتدا آزمون هوازی آستراند (شامل دویدن بر روی نوار گردان با سرعت ۵ تا ۸ مایل درساعت با شیب صفرو به‌مدت ۳دقیقه وبعد از۳دقیقه هر۲دقیقه افزایش شیب به‌میزان ۲/۵%، با سرعت ثابت و تارسیدن به حدّ  توان بری) و یک هفته بعدآزمون بی‌هوازیRast (شامل ۶ تکرار دوی سریع در مسافت ۳۵متر و با حداکثر شدت، با فاصله استراحت ۱۰ ثانیه در بین هر تکرار) را انجام دادند. گروه کنترل نیز بدون مداخله به فعالیت‌های روزانه خود ادامه دادند. درنهایت داده‌ها با تحلیل کواریانس و T-وابسته در سطح معنی‌داری ۰/۰۵≥α تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بودکه مقادیر  LDH(۰/۹±۱۷/۱۹)، AST (۵/۶۱±۱۴۰)، ) CPK ۷/۶۵±۱۴۷/۵( با انجام یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی و بی‌هوازی در پیش‌آزمون- پس‌آزمون گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری نشان داد. مقدار CPK و LDH بین دو گروه تجربی و کنترل بر اثر فعالیت ورزشی هوازی به ترتیب (۰/۰۰۵P=)( ۰/۰۱P=) و بی‌هوازی به ترتیب(۰/۰۰۴P=)(۰/۰۰۶P=) معنی‌دار بود؛ ولی مقادیر  ASTبین دو گروه با وجود افزایش، با انجام یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی و بی‌هوازی معنی‌دار نبود (۰/۷P=)(۰/۱P=).
نتیجه گیری: معلوم شد که آسیب عضلانی در فعالیت توان بر هوازی کمتر از فعالیت توان بر بی‌هوازی است؛ بنابراین شاید بهتر باشد در افراد دارای اضافه وزن، فعالیت توان بر هوازی و بی‌هوازی با فواصل استراحتی مناسب اجرا شود.
 

---

---

زمینه و هدف: با وجود اثرات مثبت تمرینات تمرین تناوبی شدید (High intensity interval training; HIIT)، این تمرینات موجب ایجاد فشار اکسایشی می‌گردد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ۶ هفته تمرین HIIT همراه با مصرف مکمل نانوکورکومین بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی‌تام و مالون‌دی‌آلدهید دختران دارای اضافه‌وزن بود.
روش تحقیق: پژوهش حاضر یک مطالعه‌ نیمه‌ تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون بود. تعداد ۴۸ نفر از دانشجویان دختر دارای اضافه‌ وزن با میانگین سنی ۰/۹۴∓۲۱/۷۸ سال و شاخص توده بدنی ۲/۱∓۲۸/۱۲کیلوگرم بر مترمربع وارد مطالعه شدند و به‌طور تصادفی و به تعداد مساوی (۱۲n=) به چهار گروه تمرین، تمرین-مکمل، مکمل و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه‌های مصرف‌کننده مکمل، روزانه یک کپسول ۸۰ میلی‌گرمی نانوکورکومین مصرف کردند. گروه‌های تمرین، هفته‌ای سه جلسه به‌مدت ۶ هفته تمرینات HIIT را با ۸۵ تا ۹۵ درصد حداکثر ضربان قلب اجرا نمودند. قبل و بعد از دوره‌ تمرینی و مصرف مکمل، نمونه‌های خونی برای اندازه‌گیری شاخص‌های مالون‌دی‌آلدهید و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام گرفته شد.
یافته‌ها: در مطالعه حاضر، کاهش معنی‌دار سطوح مالون‌دی‌آلدهید (۰/۰۰۹P=) و افزایش معنی‌دار ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام (۰/۰۱P=) در گروه مکمل-تمرین دیده شد. در حالیکه، سطوح مالون‌دی‌آلدهید (۰/۰۰۴P=) در گروه تمرین افزایش معنی‌داری داشت.
نتیجه‌گیری: در حالی‌که ورزش تناوبی شدید در افراد دارای اضافه وزن موجب استرس اکسیداتیو می‌گردد، مصرف همزمان مکمل احتمالاً می‌تواند سبب بهبود ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی در افراد دارای اضافه وزن گردد.

---

زمینه و هدف: تمرینات ورزشی با کاهش علائم تنفسی آسم و ویتامین D با تنظیم سیستم ایمنی می‌تواند نقش قابل توجهی در سلامتی بیماران آسمی داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مصرف کوتاه‌مدت مکمل ویتامین D متعاقب یک جلسه فعالیت فزاینده بر پارامترهای تنفسی و نیز تحمل به فعالیت زنان مبتلا به آسم خفیف بود.
روش تحقیق: این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی و براساس الگوی پیش‌آزمون-پس‌آزمون بود که متعاقب اعلام فراخوانی، بر روی ۳۰ نفر از زنان آسمی داوطلب شهر اهواز انجام گرفت. برای اجرای تمرین هوازی فزاینده، از آزمون Ballk مخصوص بیماران قلبی- تنفسی استفاده گردید. مکمل ‌گیری با قرص ویتامین D با دوز ۱۰۰۰ واحد در روز به‌مدت شش هفته صورت گرفت. برای ارزیابی شاخص‌های ریوی ظرفیت حیاتی (VC) و حداکثر تهویه ارادی (MVV)، دستگاه اسپیرومتر بکار گرفته شد. برای تعیین نرمال ‌بودن داده‌ها از آزمون شاپیرو-ویلک و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تی‌همبسته استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که به دنبال مداخله‌ی صورت‌گرفته، تفاوت معنی‌دار در سطوحVC  وMVV  و تحمل به فعالیت در مراحل پیش‌آزمون، مصرف مکمل و تمرین مشاهده شد (۰/۰۵P≤).
نتیجه‌گیری: مصرف مکمل ویتامین D همراه با ورزش هوازی می‌تواند موجب بهبود عملکرد دستگاه تنفسی در بیماران آسمی شود و تحمل به فعالیت را افزایش دهد.
 

---

---

---