زمینه و هدف: روش معمول جهت تشخیص حین عمل جراحی، برش بافتی منجمد است که هدف از انجام آن تعیین خوش‏خیم یا بدخیم بودن یک ضایعه توموری است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج تشخیصی دو روش سلول‏شناسی و برش بافتی منجمد طیّ عمل جراحی انجام شد .

  روش تحقیق: در این تحقیق آینده‏نگر و تحلیلی که در بیمارستان علی‏ابن ابیطالب^(ع) شهر زاهدان و در سال 87-1386 انجام شد، از روش تشخیصی سلول‏شناسی و برش بافتی منجمد، طیّ عمل جراحی برای تشخیص 100 نمونه توده‏ای گرفته شده در جراحی استفاده گردید. از حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی به عنوان معیارهای تشخیص و از آزمون کاپا برای مقایسه آماری استفاده شد. نتایج حاصل از روش‏های تشخیصی ذکر شده با آسیب‏شناسی بافتی به عنوان روش استاندارد طلایی مقایسه گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‏افزار SPSS (ویرایش 14) و آزمون کاپا، در سطح معنی‌داری 05/0>P مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

  یافته‌ها: سلول‏شناسی حین عمل جراحی دارای حساسیت 5/70%، ویژگی 75/93%، ارزش اخباری مثبت 3/92%، و ارزش اخباری منفی 75% بود. در روش برش بافتی منجمد حساسیت و ویژگی به ترتیب 8/58% و 100% و ارزش اخباری مثبت و منفی 100% و 6/69% بود. توافق معنی‏داری بین این دو روش وجود داشت (001/0=P).

  نتیجه‌گیری: این یافته‏ها ارزش سلول‏شناسی حین عمل جراحی را در تشخیص بدخیمی‏های مختلف تایید می‌کند و به عنوان روشی جایگزین برای برش بافتی منجمد، بخصوص در مواردی که روش برش بافتی منجمد از نظر مهارتی و امکانات لازم در دسترس نمی‏باشد یا نمونه کوچک و غیر قابل انجماد است، توصیه می‏کند .