زمینه و هدف: سرطان پستان یکی از شایعترین بدخیمیهای زنان و از علل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان در سراسر دنیا به حساب میآید. ماموگرافی به عنوان دقیقترین ابزار تشخیص زودرس، میتواند میزان مرگ و میر این بیماری را کاهش دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش بر پایه الگوی رفتار برنامهریزی شده برای ارتقای رفتار ماموگرافی در زنان شاغل 35 سال به بالا انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، تأثیر یک برنامه آموزشی با هدف اصلاح عوامل نگرشی مرتبط با تشخیص زودرس سرطان پستان در زنان شاغل (220 نفر) در کارخانههای دارویی شهر تهران ارزیابی گردید. دادهها با استفاده از پرسشنامه جمعآوری و با نرمافزار آماری SPSS (ویرایش 5/11) و آزمونهای آماری ناپارامتری (کایدو، مکنمار، ویلکاکسون و منویتنی) در سطح معنیداری 05/0>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .
یافتهها: پس از مداخله آموزشی میانگین امتیازات آگاهی، نگرش، هنجارهای انتزاعی، درک کنترل رفتار، قصد و عملکرد نسبت به ماموگرافی در گروه مورد به صورت معنیداری افزایش پیدا کرد ؛ این تغییرات در گروه شاهد معنیدار نبود .
نتیجهگیری: بر اساس این مطالعه، الگوی رفتار برنامهریزی شده تأثیر قابل قبولی بر ارتقای رفتار ماموگرافی دارد. پیشنهاد میشود جهت ارتقای انجام ماموگرافی از این الگو استفاده شود .
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |