RT - Journal Article T1 - Effect of Sclerorhachis leptoclada hydroalcoholic extract on glucose and cholesterol levels, triglyceride, as well as Serum HDL and LDL in male diabetic rats JF - Yektaweb YR - 2020 JO - Yektaweb VO - 27 IS - 4 UR - http://journal.bums.ac.ir/article-1-2879-fa.html SP - 344 EP - 354 K1 - Glucose K1 - Hydroalcoholic Extract K1 - Sclerorhachis Leptoclada AB - زمینه و هدف: دیابت یک اختلال متابولیک در بدن است. گیاه Sclerorhachis leptoclada که متعلق به خانواده کاسنی است، به دلیل ترکیبات ضد اکسیدانی موجود در ریشه برای درمان ایدز و سرطان استفاده می‌شود. لذا در این مطالعه بررسی اثر عصاره هیدروالکلی Sclerorhachis leptoclada بر میزان گلوکز و سطوح کلسترول، تری گلیسرید، HDL و LDL در رت‌های دیابتی شده مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی 60 سر رت نر نژاد ویستار به طور تصادفی در 10 گروه 6 تایی شامل: گروه کنترل، گروه تیمار 1، 2 و 3 (سالم تحت درمان با دوز های mg/kg150 و 300 و 600 عصاره)، گروه کنترل دیابتی،‌ گروه تجربی 1 و2 و3 دیابتی تحت درمان با دوزهای mg/kg150و 300 و 600 عصاره)، گروه کنترل مثبت (دیابتی+داروی گلی بن کلامید)، گروه سالم (سالم+داروی گلی بن کلامید)، تقسیم شدند .پس از یک ماه گاواژ، از رت‌ها نمونه خونی گرفته و میزان گلوکز، اوره، کراتینین و آلبومین مورد سنجش قرار گرفت. مقایسه‌ای نیز بین تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه Sclerorhachis leptoclada و داروی متداول گلی بن کلامید صورت گرفت و نتایج گروه‌ها با استفاده از آزمون t و ANOVA با هم مقایسه شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تجویز عصاره هیدروالکلی گیاه Sclerorhachis leptoclada قادر است میزان گلوکز را در گروه‌های تجربی (دیابتی+عصاره با دوز 150، 300، 600) در مقایسه با گروه دیابتی به صورت معناداری کاهش دهد (0/001>p). همچنین مصرف عصاره هیدروالکلی گیاه Sclerorhachis leptoclada در بیماران دیابتی باعث کاهش قابل توجه سطح تری گلیسرید و HDL و LDL در رت‌های دیابتی می‌گردد و دارای اثرات هیپوگلیسمیک می‌باشد. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف عصاره هیدروالکلی گیاه Sclerorhachis leptoclada در رت‌های دیابتی باعث کاهش قابل توجه سطح سرمی گلوکز، تری گلیسرید و کراتینین در رت‌های دیابتی می‌گردد و دارای اثرات هیپوگلیسمیک می‌باشد. LA eng UL http://journal.bums.ac.ir/article-1-2879-fa.html M3 10.32592/JBirjandUnivMedSci.2020.27.4.103 ER -