AU - Soleimani, Asma AU - Shakerian, Seed AU - Ruhollah, Ruhollah TI - Changes in muscle damage enzymes inactive overweight male students after exhausted aerobic and anaerobic exercise PT - JOURNAL ARTICLE TA - Yektaweb JN - Yektaweb VO - 24 VI - 3 IP - 3 4099 - http://journal.bums.ac.ir/article-1-2259-fa.html 4100 - http://journal.bums.ac.ir/article-1-2259-fa.pdf SO - Yektaweb 3 AB  - زمینه و هدف: ازآﻧﺠﺎﻛﻪ ﺷﺪت و ﻣﺪت ﺗﻤﺮﻳﻦ ازﻋﻮاﻣﻞ اﺛﺮﮔﺬار ﺑﺮ آﺳیب‌هاو ﺳﺎزﮔﺎری‌ها می باشد، این پژوهش تغییرات برخی شاخص‌های آسیب عضله پسران فعال دارای اضافه وزن متعاقب تمرین توان برهوازی و بی هوازی را بررسی کرد. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 22 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن، به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (12n=) و کنترل (10n=) تقسیم شدند. افراد مورد مطالعه ابتدا آزمون هوازی آستراند (شامل دویدن بر روی نوار گردان با سرعت 5 تا 8 مایل درساعت با شیب صفرو به‌مدت 3دقیقه وبعد از3دقیقه هر2دقیقه افزایش شیب به‌میزان 2/5%، با سرعت ثابت و تارسیدن به حدّ توان بری) و یک هفته بعدآزمون بی‌هوازیRast (شامل 6 تکرار دوی سریع در مسافت 35متر و با حداکثر شدت، با فاصله استراحت 10 ثانیه در بین هر تکرار) را انجام دادند. گروه کنترل نیز بدون مداخله به فعالیت‌های روزانه خود ادامه دادند. درنهایت داده‌ها با تحلیل کواریانس و T-وابسته در سطح معنی‌داری 0/05≥α تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بودکه مقادیر LDH(0/9±17/19)، AST (5/61±140)، ) CPK 7/65±147/5( با انجام یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی و بی‌هوازی در پیش‌آزمون- پس‌آزمون گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری نشان داد. مقدار CPK و LDH بین دو گروه تجربی و کنترل بر اثر فعالیت ورزشی هوازی به ترتیب (0/005P=)( 0/01P=) و بی‌هوازی به ترتیب(0/004P=)(0/006P=) معنی‌دار بود؛ ولی مقادیر ASTبین دو گروه با وجود افزایش، با انجام یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی و بی‌هوازی معنی‌دار نبود (0/7P=)(0/1P=). نتیجه گیری: معلوم شد که آسیب عضلانی در فعالیت توان بر هوازی کمتر از فعالیت توان بر بی‌هوازی است؛ بنابراین شاید بهتر باشد در افراد دارای اضافه وزن، فعالیت توان بر هوازی و بی‌هوازی با فواصل استراحتی مناسب اجرا شود. CP - IRAN IN - LG - eng PB - Yektaweb PG - 190 PT - Original Article YR - 2017