زمینه و هدف: حین برداشتن شریان پستانی داخلی در جراحی کرونری، شاخه‌های جانبی معمول آن بسته می‌شوند ولی در اکثر مواقع، داخل قفسه سینه وجود شاخه احتمالی دیگری به نام شاخه دنده‌ای جانبی بررسی نمی‌گردد. چنان چه این شاخه غیر معمول حذف نشود، ممکن است در آینده موجب پدیده دزدی شریانی کرونری شود. هدف از این مطالعه بررسی شیوع شریان دنده‌ای جانبی چپ در بیماران ایرانی بود.
روش‌ تحقیق: این پژوهش به طور مقطعی روی 909 بیمار کرونری انجام گرفت. این بیماران طی سال‌های 1383 تا 1388 در بخش جراحی قلب بیمارستان قائم مشهد، جراحی بای پاس کرونری شدند. در کلیه بیماران، پلور چپ حین آزادسازی شریان پستانی داخلی باز شد و از نظر وجود شریان دنده‌ای جانبی چپ کنترل گردید. سپس طول آن بر حسب تعداد فضای بین دنده‌‌هایی که پیموده بود، ثبت شد و در نهایت اقدام به حذف آن ‌گردید. طول شریان بین مردان و زنان با استفاده از آزمون 2χ در سطح معنی‌داری بررسی شد (05/0 = P).
یافته‌ها: از 909 بیمار، 55 مورد (6 درصد) شریان دنده‌ای جانبی چپ داشتند. طول شریان در 18 بیمار (9/1 درصد) تا دومین فضای بین دنده‌ایی (12 مرد و 6 زن)، در 26 بیمار (8/2 درصد) تا چهارمین فضای بین دنده‌ایی (18 مرد و 8 زن) در 11 بیمار (2/1 درصد) تا ششمین فضای بین دنده‌ایی (8 مرد و 3 زن) امتداد یافته بود. طول این واریاسیون در 37 بیمار (4 درصد) تا فضای چهارم و ششم بین دنده‌ایی امتداد داشت و با استفاده از آزمون 2χ طول شریان بین مردان و زنان تفاوت معنی‌داری نداشت (7/0 = P).
نتیجه‌گیری: حین جراحی کرونری، باز کردن پلور چپ و بررسی وجود این واریاسیون تشریحی عاقلانه به نظر می‌رسد و با بستن این شاخه شریانی از پدیده دزدی کرونری در آینده جلوگیری می‎شود. شیوع این واریاسیون در بیماران ایرانی (6 درصد) بود.

واژه‌های کلیدی: بای پاس کرونری، شریان پستانی داخلی چپ، پدیده دزدی کرونری.

متن کامل [PDF 229 kb]   (2098 دریافت)