دوره 18، شماره 4 - ( زمستان 1390 )                   جلد 18 شماره 4 صفحات 328-320 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
2- دانشیار، گروه مدیریت توانبخشی، مرکز تحقیقات توانبخشی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران ، mokamali@tums.ac.ir
3- گروه کاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
4- دفتر توانبخشی مراقبتی سازمان بهزیستی کل کشور
چکیده:   (16510 مشاهده)
زمینه و هدف: سالمندان یکی از گروه‌های اجتماعی رو به رشد در جوامع امروزی می‌باشند که باتوجه به هرم سنی کشور اهمیت روزافزونی یافته‌اند و هرگونه تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی در رابطه با این گروه، نیازمند شناخت دقیق و مبتنی بر مشاهدات عینی و علمی مسائل آنان می‌باشد. هدف از این مطالعه، تعیین عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی سالمندان مقیم مراکز و رابطه آن با متغیرهای دموگرافیک بود. روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، کیفیت زندگی 130 سالمند ساکن آسایشگاه‌های سالمندان شهر تهران، به روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔــﯿﺮی ﺗﺼـﺎدﻓﯽ ﻃﺒﻘﻪای بررسی شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF) با چهار حیطه جسمانی، روانی، اجتماعی و محیطی، با روش مصاحبه رودررو جمع‌آوری گردید؛ به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، T-Test و ANOVAو نیز نرم‌افزار SPSS (ویرایش 17) استفاده شد. یافته‌ها: 85 نفر زن و 45 نفر مرد با میانگین سنی 73 سال در مطالعه شرکت داشتند. نتایج پژوهش نشان داد که فقط در حیطه جسمانی، کیفیت زندگی در مردها بالاتر از خانم ها بود (001/0P<). در بررسی رابطه بین کیفیت زندگی و فاکتورهای سن، وضعیت تأهل و سطح تحصیلات نیز فقط در حیطه جسمانی (001/0P<) اختلاف معنی دار بوده و نهایتاً کیفیت زندگی سالمندانی که سابقه زمین خوردن را گزارش کرده‌اند؛ به طور معنی داری پایین‌تر از سایرین بود. نتیجه‌گیری: مردها، اشخاص دارای تحصیلات بالا، مجرّد و فاقد سابقه زمین خوردن از کیفیّت زندگی سالمندی بهتری نسبت به سایرین برخوردار بوده‌اند که در مورد آخر لزوم توجه به اعمال استراتژی‌های کاهش افتادن در افراد سالمند را آشکار می‌سازد.
متن کامل [PDF 373 kb]   (3036 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: آموزش بهداشت
دریافت: 1389/4/24 | پذیرش: 1390/8/18 | انتشار الکترونیک: 1394/12/20

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.