زمینه و هدف: ایجاد محیط بالینی مطلوب برای استفاده از توانمندی‏های پرستاران و بالفعل کردن استعدادهای بالقوه آنها نیازمند ایفای مهارت‏های مدیریتی و اثربخشی رهبری مدیران پرستاری است؛ هرچند بکارگیری این مهارت‏ها کمتر مشاهده می‏گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر مدل کسب شایستگی مبتنی بر انتظارات در پرستاری بر اثربخشی سبک رهبری مدیران پرستاری و توانمندی کارکنان پرستاری انجام شد.

  روش تحقیق: این مطالعه نیمه تجربی با گروه‏های کنترل نامتعادل، بخشی از یک تحقیق تلفیقی می‏باشد. 43 پرستار و 13 مدیر پرستاری بیمارستان امام رضا^(ع (گروه شاهد) و 47 پرستار و 29 مدیر پرستاری بیمارستان ولی‌عصر^(عج) شهر بیرجند (گروه مداخله) مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور جمع‏آوری داده‏ها از پرسشنامه‏های توانمندی اسپریتزر و سبک رهبری لیدز استفاده شد. داده‏ها با استفاده از نرم‏افزار SPSS ویرایش 16 و آزمون‏های آماری تی مستقل، تی زوجی، من‏ویتنی، کروسکال والیس و کای‏دو در سطح معنی‏داری 05/0>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته‌ها: یافته‏ها حاکی از تفاوت معنی‏داری در میانگین نمرات توانمندی کارکنان پرستاری گروه مداخله بود

(0/001>P) اما تفاوت معنی‏داری در سطح توانمندی این گروه مشاهده نشد (146/0=P)؛ همچنین تفاوت معنی‏داری در میانگین نمرات اثربخشی سبک رهبری مدیران پرستاری گروه مداخله، بعد از مداخله مشاهده گردید

(0/046=P).

  نتیجه‌گیری: مدل کسب شایستگی مدیریتی مبتنی بر انتظارات در پرستاری توانسته است اثربخشی سبک رهبری و مهارت‏های مدیران پرستاری را به گونه‏ای ارتقا دهد که این تغییرات توسط کارکنان درک شده و بر توانمندی آنان اثر بگذارد.