زمینه و هدف: با وجود اینکه برخی مطالعات نشان داده‏اند که حمایت طیّ زایمان، سبب بهبود پیش‏آگهی مادر در ارتباط با شیرخوار می‏شود، اما اطلاعات علمی کافی در این زمینه گزارش نشده است. در این راستا مطالعه‏ای با هدف تعیین تأثیر مراقبت حمایتی ماما طیّ زایمان بر تغذیه انحصاری با شیر مادر در زنان نخست‏زا، در بیمارستان ام‏البنین^(س) شهر مشهد انجام شد.

  روش تحقیق: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که از آذر 1386 تا خرداد 1387 انجام شد، 80 زن نخست‏زا با سنّ حاملگی 38 تا 42 هفته، جنین زنده واحد، با نمایش قله سر، پرده‏های جنینی سالم، اتساع دهانه رحم 3 تا 4 سانتیمتر، عدم وجود عوارض طبّی طیّ حاملگی و عدم وجود شواهد زجر جنین یا تناسب سری- لگنی، به صورت تصادفی در گروه مراقبت حمایتی و گروه مراقبت معمول قرار گرفتند. همه مادران از زمان تولّد نوزاد تا شش هفته پس از زایمان، روزانه تغذیه شیرخوار را در فرم بازنگری ثبت می‏کردند. ابزار گردآوری داده‏ها فرم مصاحبه، فرم معاینه و مشاهده، فرم بازنگری، مقیاس تطابق دیداری، مقیاس اضطراب اشپیل‏برگر و مقیاس تجربه شیردهی بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی‌، من‌ویتنی، کای‏دو و آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند .

  یافته‌ها: فراوانی تغذیه انحصاری با شیر مادر در هفته چهارم و ششم پس از زایمان به طور معنی‌داری در گروه مراقبت حمایتی بیشتر از گروه مراقبت معمول بود (به ترتیب 023/0=P و 017/0=P).

  نتیجه‌گیری: مراقبت حمایتی ماما تأثیر مثبتی بر شیردهی دارد؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود مراقبت حمایتی به عنوان راهکاری به منظور تقویت تغذیه انحصاری با شیر مادر و حفظ سلامت شیرخوار به کار گرفته شود .

کد ثبت کارآزمایی بالینی: ئ

IRCT138810122956N1