زمینه و هدف: ازدواج پیمانی مقدس، شرعی و قانونی بین زن و مرد برای شرکت در یک زندگی اجتماعی جدید با یکدیگر است که ثمره آن آرامش، ایثار و محبت خواهد بود. پژوهش حاضر، با هدف مقایسه وضعیت رضایت زناشویی کارمندان در دو دانشگاه شهر بیرجند انجام شد؛ همچنین تأثیر برخی از عوامل مرتبط بر میزان رضایت، مورد بررسی قرار گرفت.

  روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که در سال 87-1386 انجام شد، 218 نفر از کارمندان دانشگاه‏های بیرجند و علوم پزشکی بیرجند با استفاده از روش نمونه‏گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد رضایت زناشویی «انریچ» بود که سؤالات جمعیت‏شناختی نیز به این پرسشنامه اضافه گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده‏ها از روش‏های آمار توصیفی، آنالیز واریانس چند طرفه، آنالیز واریانس چند متغیره و ضرایب همبستگی پیرسون استفاده شد.

  یافته‌ها: اختلاف معنی‏داری بین میانگین رضایت زناشویی کارمندان دو دانشگاه وجود نداشت (21/0=P). عمده‏ترین میزان نارضایتی بین مؤلفه‏های نه‏گانه رضایت زناشویی در زمینه روابط جنسی و حل تعارض بود. حدود 5/22% کارمندان از زندگی زناشویی خود ناراضی بودند که سطح نارضایتی در حدود 10% از آنها شدید بود. از سوی دیگر سطح رضایت حدود 5/65% از کارمندان متوسط بود.

  نتیجه‌گیری: کارمندانی که از زندگی زناشویی خود ناراضی هستند، نیاز به مداخلات تخصصی خانواده‏درمانی و زوج‏درمانی دارند؛ همچنین پیشنهاد می‏شود مشاوره‏هایی در جهت بهبود روابط زناشویی در اختیار آن دسته از کارمندانی که سطح رضایت نسبی و متوسط دارند، قرار گیرد .