زمینه و هدف: در جریان ورزش‏های شدید و طولانی، ممکن است به علت آزادشدن رادیکال‏های آزاد اکسیژن و سایر ترکیبات اکسیژنی واکنش‏پذیر، آسیب‏های عضلانی و بافتی بوجود آیند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه وضعیت آنتی‏اکسیدانی و نیمرخ لیپیدی سرم ورزشکاران رشته کاراته با افراد غیر ورزشکار انجام شد.

  روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 17 کاراته‏کار سالم فعال که در شش ماهه قبل از تحقیق به طور مداوم هفته‏ای حداقل 3 جلسه 45 دقیقه‏ای در تمرینات این رشته ورزشی شرکت کرده‏ بودند و 20 غیر ورزشکار که سابقه فعالیت‏ ورزشی منظم در حین دوره را نداشتند، به صورت تصادفی انتخاب شدند. ظرفیت آنتی‏اکسیدانی تام، فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز (SOD) ، غلظت چربی‏های خون، میزان حداکثر اکسیژن مصرفی (VO₂ max) و توان بی‌هوازی پای شرکت‏کنندگان با روش‏ها‏ی معتبر ارزیابی گردید. برای مقایسه بین دو گروه، از آزمون من‏ویتنی استفاده و میزان خطا در همه موارد 05/0 در نظر گرفته شد.

  یافته‌ها: فعالیت آنزیم SOD ، VO ₂ max و اوج توان بی‌هوازی پاها در گروه کاراته‏کار به طور معنی‏داری بالاتر از غیر ورزشکاران (05/0>P) و شاخص توده بدنی و درصد چربی آنها به طور معنی‏داری کمتر از غیر ورزشکاران (05/0>P) بود؛ امّا از نظر غلظت چربی و سایر شاخص‏های آنتی‏اکسیدانی، هیچ تفاوت معنی‏داری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0نتیجه‌گیری: ورزشکاران رشته کاراته نسبت به غیر ورزشکاران، از سیستم آنتی‏اکسیدانی، آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی مطلوب‏تری برخوردارند؛ بنابراین در مقابل عوامل بیماریزای قلبی‏- عروقی و آترواسکلروز مقاوم‏ترند.