مجله علمی دانشگاه

  زمینه و هدف: بیماران تحت عمل پیوند کلیه، به علت مصرف داروهای سرکوب‏گر سیستم ایمنی، مستعد عفونت‏های مختلف می‏شوند. با توجه به این که تب، یکی از علائم شاخص عفونت می‏باشد، اندازه‏گیری درجه حرارت به شکل مداوم اهمیت زیادی در این بیماران دارد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی مقایسه‏ای درجه حرارت داخل مثانه‏ای و درجه حرارت زیر بغل، مقعدی و دهانی در بیماران پیوند کلیه انجام شد.

  روش تحقیق: در این مطالعه مشاهده‏ای- تحلیلی، 20 بیمار تحت پیوند کلیه که در بخش پیوند کلیه بیمارستان قائم مشهد بستری بودند، انتخاب شدند. درجه حرارت دهانی، زیر بغلی و داخل مثانه‏ای هر 2 ساعت و درجه حرارت مقعدی هر 12 ساعت از روز بعد از انجام پیوند تا چهار روز پس از عمل اندازه‏گیری و در پرسشنامه ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون‏های تی، پیرسون و ANOVA در سطح معنی‌داری 05/0 =P مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

  یافته‌ها: نتایج آزمون ANOVA نشان داد که بین چهار روش اندازه‏گیری درجه حرارت در چهار روز بعد از عمل اختلاف معنی‏‏داری وجود دارد (001/0= P )؛ اما آزمون پیرسون بیانگر وجود یک ارتباط خطی و مستقیم قوی بین روش اندازه‏گیری درجه حرارت داخل مثانه‏ای و سه روش بود (عدد پیرسون 1+ و یا بسیار نزدیک به یک می‏باشد).

  نتیجه‌گیری: این تحقیق نشان می‏دهد که با وجود اختلاف معنی‏دار آماری بین درجه حرارت داخل مثانه‏ای با سه روش دیگر اندازه‏گیری، به علت وجود هماهنگی و ارتباط مستقیم خطی آنها می‏توان از درجه حرارت داخل مثانه‏ای به عنوان معیار مناسبی جهت اندازه‏گیری‏های دمای بدن استفاده کرد.