زمینه و هدف: به ندول تیروئید که در معاینه لمس نمی‌شود ولی در یکی از روشهای تصویربرداری یا جراحی کشف می‌شود، اینسیدنتالومای تیروئید گفته می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع اینسیدنتالومای تیروئید و مشخصات بالینی و سونوگرافی آن در شهر اصفهان انجام شد.

  روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، 2524 نفر به روش خوشه‌ای تصادفی از بزرگسالان مناطق مختلف شهر اصفهان انتخاب شدند و از آبان سال 1384 تا اردیبهشت سال 1385 در مرکز تحقیقات غدد توسط پزشک عمومی و در صورت داشتن مشکل توسط فوق تخصص غدد معاینه شدند. 2045 نفر معاینه نرمال داشتند که برای 234 نفر از آنها (150 نفر مرد و 84 نفر زن) به طور تصادفی سونوگرافی و آزمایش TSH و کنترل ید ادرار انجام شد.

  یافته‌ها : در سونوگرافی از 234 نفر 31 نفر (2/13%) ندول داشتند. گروهی که در سونوگرافی ندول داشتند (گروه اینسیدنتالوما) مسن‌تر از گروه سالم بودند (4/12 ± 1/46 سال در برابر 1/12 ± 4/38 سال) (002/0 (P= . شیوع اینسیدنتالومای تیروئید در زنان بیشتر از مردان بود (19% در برابر 10%) (01/0 (P= . سابقه زایمان در زنان گروه اینسیدنتالوما بیشتر از گروه سالم بود (7/93% در برابر 8/58%) (001/0 (P= . سطح TSH در دو گروه اختلاف نداشت. میانه ید ادرار در گروه اینسیدنتالوما ( μg/dL 14 با محدوده 2-40) کمتر از گروه سالم ( μg/dL 20 با محدوده 8/1-42 بود (02/0= P ). اگرچه میزان ید ادراری در هر دو گروه در محدوده طبیعی بود. میانگین قطر ندول‌ها 43/3 ± 14/8 میلیمتر بود.

  نتیجه‌گیری: شیوع اینسیدنتالومای تیروئید در جامعه مورد مطالعه، 2/13% بود که این میزان مشابه نتایج به دست آمده در سایر جوامع می‏باشد. افراد دارای اینسیدنتالومای تیروئید، مسن‌تر و بیشتر زن بودند و بیشتر سابقه زایمان داشتند.