دوره 28، شماره 2 - ( تابستان 1400 )
جلد 28 شماره 2 صفحات 119-106 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فاطمه سبزه کار* 
1، مرضیه مقرب2 ، غلامرضا شریف زاده3 ، زهرا کیانی4
1، مرضیه مقرب2 ، غلامرضا شریف زاده3 ، زهرا کیانی4
1- کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه پرستاری- داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران ، fsabzehkar@bums.ac.ir
2- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
4- مرکز تحقیقات مسمومیت‌ها و سوء مصرف مواد، گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
2- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
4- مرکز تحقیقات مسمومیت‌ها و سوء مصرف مواد، گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
چکیده: (2096 مشاهده)
زمینه و هدف: در مراقبت از بیماران بخش‌های ویژه به‌کارگیری روش‌هایی با حداقل عارضه و خطر که باعث ارتقای بهداشت دهان شود، دارای اهمیّت می‌باشد و این مطالعه ﺑﺎ ﻫﺪف مقایسه تأثیر دهانشویه بابونه و کلرهگزیدین گلوکانات بر پلاک دندانی و ضایعات مخاطی دهان بیماران تحت ونتیلاتور در بخش مراقبت‌های ویژه انجام شد.
روش تحقیق: این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، از بین بیماران ترومایی در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان امام رضا(ع) بیرجند که معیارهای ورود را دارا بودند، 50 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی سازی بلوکی در گروه عصاره بابونه 10 % (25 نفر) و کلرهگزیدین گلوکانات 0/2 % (25 نفر) جای گرفتند. در هر گروه، محلول سه نوبت در روز به فاصله هر 8 ساعت و به‌مدّت 5 روز استفاده شد. ابزار، چک لیست‌های ارزیابی دهان بک (BOAS) و پلاکی مخاطی (MPS) بود.
یافته‌ها: میانگین نمره کل ضایعات مخاطی دهان و پلاک دندانی در بیماران هر دو گروه در زمان‌های قبل از مداخله با روز دوم و پنجم بعد از مداخله کاهش معناداری نشان داده است (0/001>P) ولی این تفاوت در بین دو گروه اختلاف آماری معناداری را نشان نداد (0/05<P). همچنین اختلاف آماری معناداری در میانگین تغییرات نمرات کل ضایعات مخاطی دهان و پلاک دندانی در زمان‌های مختلف در دو گروه مشاهده نگردید (0/05<P).
نتیجه‌گیری: احتمالاً اثرات مصرف دهانشویه بابونه می‌تواند مشابه اثرات سودمند مصرف دهانشویه کلرهگزیدین بر میزان پلاک دندانی و ضایعات مخاطی دهان بیماران تحت ونتیلاتور بستری در بخش مراقبت ویژه تفاوت معناداری باشد.
روش تحقیق: این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، از بین بیماران ترومایی در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان امام رضا(ع) بیرجند که معیارهای ورود را دارا بودند، 50 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی سازی بلوکی در گروه عصاره بابونه 10 % (25 نفر) و کلرهگزیدین گلوکانات 0/2 % (25 نفر) جای گرفتند. در هر گروه، محلول سه نوبت در روز به فاصله هر 8 ساعت و به‌مدّت 5 روز استفاده شد. ابزار، چک لیست‌های ارزیابی دهان بک (BOAS) و پلاکی مخاطی (MPS) بود.
یافته‌ها: میانگین نمره کل ضایعات مخاطی دهان و پلاک دندانی در بیماران هر دو گروه در زمان‌های قبل از مداخله با روز دوم و پنجم بعد از مداخله کاهش معناداری نشان داده است (0/001>P) ولی این تفاوت در بین دو گروه اختلاف آماری معناداری را نشان نداد (0/05<P). همچنین اختلاف آماری معناداری در میانگین تغییرات نمرات کل ضایعات مخاطی دهان و پلاک دندانی در زمان‌های مختلف در دو گروه مشاهده نگردید (0/05<P).
نتیجه‌گیری: احتمالاً اثرات مصرف دهانشویه بابونه می‌تواند مشابه اثرات سودمند مصرف دهانشویه کلرهگزیدین بر میزان پلاک دندانی و ضایعات مخاطی دهان بیماران تحت ونتیلاتور بستری در بخش مراقبت ویژه تفاوت معناداری باشد.
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
پرستاري
دریافت: 1398/12/25 | پذیرش: 1399/3/11 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/11/26 | انتشار الکترونیک: 1400/3/30
دریافت: 1398/12/25 | پذیرش: 1399/3/11 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/11/26 | انتشار الکترونیک: 1400/3/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |