دوره 27، شماره 3 - ( پاییز 1399 )
جلد 27 شماره 3 صفحات 240-231 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سید جواد حسینی1 
، فرشته عیدی2 ، محمد خوشبخت3 ، سامان خوان تاراج3 ، محبوبه فیروز* 4
، فرشته عیدی2 ، محمد خوشبخت3 ، سامان خوان تاراج3 ، محبوبه فیروز* 4
1- گروه پرستاری ، دانشکده علوم پزشکی اسفراین، اسفراین، ایران
2- گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی اسفراین، اسفراین، ایران
3- کارشناس پرستاری، دانشکده علوم پزشکی اسفراین، اسفراین، ایران
4- پرستاری داخلی- جراحی، دانشکده علوم پزشکی اسفراین، اسفراین، ایران ، mahbobehfirooz@gmail.com
2- گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی اسفراین، اسفراین، ایران
3- کارشناس پرستاری، دانشکده علوم پزشکی اسفراین، اسفراین، ایران
4- پرستاری داخلی- جراحی، دانشکده علوم پزشکی اسفراین، اسفراین، ایران ، mahbobehfirooz@gmail.com
چکیده: (2436 مشاهده)
زمینه و هدف: ترومبوفلبیت از علل مهم ناکارآمدی کاتتر ورید محیطی به شمار می‌آید. تکنیک فلاشینگ وقفه‌ای در محیط آزمایشگاه، بر پاک‌سازی مجرای کاتتر مؤثّر بوده اما کارآیی آن در محیط بالین مشخص نیست؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر فلاشینگ وقفه‌ای بر فلبیت، نوع و مدت‌زمان بازماندن کاتتر ورید محیطی بیماران انجام گرفت.
روش تحقیق: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، 71 بیمار بستری‌شده در بخش داخلی و جراحی بیمارستان امام خمینی اسفراین پس از نمونه‌گیری به‌روش در دسترس، به‌صورت تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله تکنیک فلاشینگ وقفه‌ای به‌صورت تزریق یک میلی‌لیتر از محلول نرمال‌سالین در عرض یک ثانیه، سپس وقفه کمتر از یک ثانیه و مجدداً تکرار تزریق و وقفه تا اتمام پنج میلی‌لیتر از محلول، انجام گرفت. پیامدهای این مطالعه فلبیت، مدت‌زمان و نوع بازماندن کاتتر بودند که هر 12 ساعت با استفاده از ابزار فلبیت جکسون و مشاهده مستقیم کاتتر مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته‌ها: میزان بروز فلبیت در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود (0/001P<)؛ در ضمن دو گروه از نظر نوع بازماندن کاتتر تفاوت آماری معنی‌داری داشتند (0/001P<). میانه مدت‌زمان بازماندن کاتتر در گروه مداخله به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود (0/001P<).
نتیجه‌گیری: تکنیک فلاشینگ وقفه‌ای می‌تواند موجب افزایش طول عمر کاتتر شود و به‌عنوان یک روش کاربردی در محیط بالین پیشنهاد می‌گردد.
روش تحقیق: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، 71 بیمار بستری‌شده در بخش داخلی و جراحی بیمارستان امام خمینی اسفراین پس از نمونه‌گیری به‌روش در دسترس، به‌صورت تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله تکنیک فلاشینگ وقفه‌ای به‌صورت تزریق یک میلی‌لیتر از محلول نرمال‌سالین در عرض یک ثانیه، سپس وقفه کمتر از یک ثانیه و مجدداً تکرار تزریق و وقفه تا اتمام پنج میلی‌لیتر از محلول، انجام گرفت. پیامدهای این مطالعه فلبیت، مدت‌زمان و نوع بازماندن کاتتر بودند که هر 12 ساعت با استفاده از ابزار فلبیت جکسون و مشاهده مستقیم کاتتر مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته‌ها: میزان بروز فلبیت در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود (0/001P<)؛ در ضمن دو گروه از نظر نوع بازماندن کاتتر تفاوت آماری معنی‌داری داشتند (0/001P<). میانه مدت‌زمان بازماندن کاتتر در گروه مداخله به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود (0/001P<).
نتیجه‌گیری: تکنیک فلاشینگ وقفه‌ای می‌تواند موجب افزایش طول عمر کاتتر شود و به‌عنوان یک روش کاربردی در محیط بالین پیشنهاد می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: فلاشینگ وقفه‌ای، فلبیت، بازماندن عروق، کاتتر محیطی
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
پرستاری- داخلی-جراحی
دریافت: 1398/12/12 | پذیرش: 1399/4/1 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/6/17 | انتشار الکترونیک: 1399/6/28
دریافت: 1398/12/12 | پذیرش: 1399/4/1 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/6/17 | انتشار الکترونیک: 1399/6/28
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |