دوره 27، شماره 1 - ( بهار 1399 )
جلد 27 شماره 1 صفحات 21-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
صادق وهابی املشی1 
، فائزه تقوی2 ، احمد رضا طاهری* 3
، فائزه تقوی2 ، احمد رضا طاهری* 3
1- گروه پوست، مرکز تحقیقات سالک جلدی، بیمارستان امام رضا(ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2- گروه پوست، بیمارستان امام رضا(ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- گروه پوست، مرکز تحقیقات سالک جلدی، بیمارستان امام رضا(ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. ، taheriar@mums.ac.ir
2- گروه پوست، بیمارستان امام رضا(ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- گروه پوست، مرکز تحقیقات سالک جلدی، بیمارستان امام رضا(ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. ، taheriar@mums.ac.ir
چکیده: (5956 مشاهده)
لیشمانیوز پوستی دنیای قدیم (سالک)، یک عفونت انگلی به‌نسبت شایع است که در بسیاری از مناطق جهان به‌ویژه ایران اندمیک می‌باشد. گونه‌های لیشمانیا ماژور با حدود 500 هزار مورد در سال و لیشمانیا تروپیکا با حدود 400 هزار مورد در سال، دو عامل اصلی بیماری لیشمانیوز پوستی دنیای قدیم محسوب می‌شوند. تشخیص و درمان لیشمانیوز پوستی به دلیل تغییرات تظاهرات بالینی و مقاومت در برابر درمان می‌تواند دشوار باشد. در حال حاضر هیچ واکسنی برای سالک وجود ندارد. درمان‌های سیستمیک آن نیز عوارض جدی و شدیدی را به‌دنبال دارد. موارد بدون عارضه لیشمانیوز پوستی در فرد با ایمنی طبیعی می‌تواند به تنهایی به‌وسیله درمان موضعی به‌عنوان درمان مؤثّر و کم‌عارضه‌تر مدیریت شود و ممکن است نیازی به سایر درمان‌های سیستمیک نداشته باشد. هدف بررسی حاضر، توصیف روش‌های درمان موضعی برای سالک دنیای قدیم است.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
پوست
دریافت: 1398/5/1 | پذیرش: 1398/9/9 | انتشار الکترونیک: 1398/12/12
دریافت: 1398/5/1 | پذیرش: 1398/9/9 | انتشار الکترونیک: 1398/12/12
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |