دوره 27، شماره 1 - ( بهار 1399 )                   جلد 27 شماره 1 صفحات 79-68 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
2- مرکز تحقیقات سم شناسی پزشکی و سوء مصرف مواد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران ، maryam khodadadi@gmail.com
3- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثّر بر سلامت، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
چکیده:   (4110 مشاهده)
زمینه و هدف: مترونیدازول از جمله آنتی‌بیوتیک‌هایی است که به ‌دلیل گستردگی مصرف و مقاومت در برابر تجزیه بیولوژیکی، از آلاینده‌های مهم در محیط به‌شمار می‌رود. این مطالعه با هدف بررسی کارآیی فرآیند الکتروفنتون به ‌منظور حذف مترونیدازول از فاضلاب سنتتیک با استفاده از الکترود آهن در شرایط مختلف عملیاتی، انجام گرفت.
روش تحقیق: مطالعه حاضر یک تحقیق تجربی، در مقیاس آزمایشگاهی بوده که به ‌صورت ناپیوسته انجام شد. تأثیر متغیرهای pH محلول (11، 9، 7، 5، 3)، غلظت اولیه مترونیدازول (10، 15، 20، 25 و 30 میلی‌گرم بر لیتر)، فاصله الکترودها (0/5، 1، 2 و 3 سانتی‌متر)، غلظت پراکسید هیدروژن (50، 100، 150 و 200 میلی‌گرم بر لیتر) و میزان شدت جریان (1، 0/5، 0/3، 0/2 و 0/05 آمپر) با سرعت هم زدن، 100 دور بر دقیقه در دمای محیط بررسی گردید. سینتیک واکنش نیز مورد مطالعه قرار گرفت. غلظت آنتی‌بیوتیک توسط دستگاه اسپکتروفتومتر UV/Vis T80+ در طول موج 320 نانومتر خوانده شد.
یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان داد که در شرایط بهینه (pH برابر 7، زمان 120 دقیقه، غلظت آنتی‌بیوتیک 20 میلی‌گرم بر لیتر، غلظت پراکسید هیدروژن 150 میلی‌گرم بر لیتر، شدت جریان ورودی 0/05 آمپر و فاصله الکترودها یک سانتی‌متر) راندمان حذف مترونیدازول توسط فرآیند الکتروفنتون 37/96 درصد بود.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج به‌دست آمده می‌توان گفت که روش الکتروفنتون با الکترودهای آهن، روشی مؤثّر در حذف مترونیدازول از محلول‌های آبی است.
 
متن کامل [PDF 768 kb]   (1109 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: بهداشت محيط- آب و فاضلاب
دریافت: 1398/2/24 | پذیرش: 1398/6/16 | انتشار الکترونیک: 1398/12/12

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.