آبله‌مرغان یک عفونت ویروسی دوران کودکی و یک بیماری خود محدود شونده است اما این بیماری و عوارض آن در سنین بالامی‌تواند تهدیدکننده حیات باشد. معمولاً عوارض بیماری سه تا چهار روز بعد از ضایعات پوستی آبله‌مرغان به صورت درد و تب راجعه بیشتر از 5/38 درجه و ظاهر توکسیک آشکار می‌شود. عوارض راه هوایی در آبله‌مرغان نادر است. سوپراگلوتیت حاد بیشتر کودکان 2 تا 6 سال را گرفتار می‌کند. سیر آن برق‌آسا و سریع و انسداد راه هوایی به علت سلولیت ساختمانهای سوپراگلوت است. معاینه راه هوایی در بیمار مبتلا به اپیگلوتیت که عارضه نادری به دنبال آبله‌مرغان است، باید در محیطی تحت کنترل یا اتاق عمل و توسط متخصصین خیلی ماهر (متخصص جراحی و بیهوشی) انجام شود و بیمار جهت ادامه درمان در بخش مراقبتهای ویژه پذیرش و تحت درمان با آنتی‌بیوتیک و مراقبت تنفسی مناسب و مؤثر قرار بگیرد؛ در غیر این صورت میزان مرگ و میر بالا خواهد بود. در این مقاله یک بیمار 21 ساله مبتلا به اپیگلوتیت متعاقب آبله مرغان گزارش می‌شود. بیمار تقریباً پنج روز بعد از شروع ضایعات جلدی دچار گلودرد، استریدور و تنگی نفس با رتراکسیون بین دنده‌ای و استرنوم و تاکپینه و تب و تاکیکاردی شده بود. در نازوفارنگوسکوپی که در اتاق عمل انجام شد، در التهاب شدید اپیگلوتیت دیده شد؛ بنابراین تراکئوستومی اورژانس انجام شد و بعد از لارنگوسکوپی مستقیم اپیگلوتیت مسجل و نمونه‌برداری شد. بیمار در بخش مراقبتهای ویژه پذیرش و آنتی‌بیوتیک وسیع‌الطیف تجویز گردید و پس از یک هفته با دستور دارویی و حال عمومی خوب مرخص شد.