دوره 26، شماره 4 - ( زمستان 1398 )
جلد 26 شماره 4 صفحات 332-327 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه داخلی، بیمارستان ولی عصر(عج)، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، ایران. ، gmortazavi@yahoo.com
2- گروه داخلی، بیمارستان ولی عصر(عج)، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، ایران.
2- گروه داخلی، بیمارستان ولی عصر(عج)، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، ایران.
چکیده: (3757 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به هزینه و بعضی محدودیت‌ها در اندازه‌گیری درصد حجم بازدمی ثانیه اول (FEV1%)، این مطالعه به‌منظور تعیین رابطه درصد اشباع اکسیژن (SPO2%) با درصد حجم بازدمی ثانیه اول (%FEV1) در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی ریه (COPD) انجام شد.
روش تحقیق: در یک مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی، تعداد ۲۵ زن و ۲۵ مرد مبتلا به بیماری انسدادی ریه به‌صورت نمونه‌گیری غیر احتمالی و آسان از بین بیماران مراجعه‌کننده به کلینیک سرپایی بیمارستان ولی‌عصر بدون توجه به شدت بیماری انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری %FEV1 از روش اسپیرومتری و برای اندازه‌گیری SPO2% از پالس‌اکسی‌متر انگشتی استفاده شد. آزمون‌های آماری مورد استفاده نیز شامل: آزمون پیرسون،t مستقل و مدل رگرسیون خطی بود.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران برابر 10/47∓ 63/18سال، میانگین %FEV1 برابر با 16/15∓ 36/6و میانگین SPO2% برابر 5/53∓84/2 بود. ضریب همبستگی بین %FEV1 و SPO2% برابر با 0/36(0/01=P) بود. در بیماران سیگاری، میانگین SPO2% برابر با ۲۲/۵±۶۷/۸۲ و در افراد غیرسیگاری 5/29∓ 86/5بود (0/02=P). نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که در صورت ثابت‌بودن شرایط با افزایش یک واحد SPO2%، مقدار %FEV1 با ضریب احتمال0/16 به‌میزان 0/36 افزایش می‌یابد (0/02=P).
نتیجه‌گیری: مقدار SPO2% ارتباط معنی‌داری در حد متوسط با مقدار %FEV1 دارد و می‌تواند تا حدی %FEV1 را پیشگویی کند؛ بنابراین در افراد مبتلا به بیماری انسدادی ریه تشخیص داده شده، می‌تواند به جای اسپیرومتری در ارزیابی و پیگیری بیماران مورد استفاده قرار گیرد.
روش تحقیق: در یک مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی، تعداد ۲۵ زن و ۲۵ مرد مبتلا به بیماری انسدادی ریه به‌صورت نمونه‌گیری غیر احتمالی و آسان از بین بیماران مراجعه‌کننده به کلینیک سرپایی بیمارستان ولی‌عصر بدون توجه به شدت بیماری انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری %FEV1 از روش اسپیرومتری و برای اندازه‌گیری SPO2% از پالس‌اکسی‌متر انگشتی استفاده شد. آزمون‌های آماری مورد استفاده نیز شامل: آزمون پیرسون،t مستقل و مدل رگرسیون خطی بود.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران برابر 10/47∓ 63/18سال، میانگین %FEV1 برابر با 16/15∓ 36/6و میانگین SPO2% برابر 5/53∓84/2 بود. ضریب همبستگی بین %FEV1 و SPO2% برابر با 0/36(0/01=P) بود. در بیماران سیگاری، میانگین SPO2% برابر با ۲۲/۵±۶۷/۸۲ و در افراد غیرسیگاری 5/29∓ 86/5بود (0/02=P). نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که در صورت ثابت‌بودن شرایط با افزایش یک واحد SPO2%، مقدار %FEV1 با ضریب احتمال0/16 به‌میزان 0/36 افزایش می‌یابد (0/02=P).
نتیجه‌گیری: مقدار SPO2% ارتباط معنی‌داری در حد متوسط با مقدار %FEV1 دارد و می‌تواند تا حدی %FEV1 را پیشگویی کند؛ بنابراین در افراد مبتلا به بیماری انسدادی ریه تشخیص داده شده، می‌تواند به جای اسپیرومتری در ارزیابی و پیگیری بیماران مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه: مقاله كوتاه |
موضوع مقاله:
ريه
دریافت: 1397/12/13 | پذیرش: 1398/4/29 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1398/7/28 | انتشار الکترونیک: 1398/9/24
دریافت: 1397/12/13 | پذیرش: 1398/4/29 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1398/7/28 | انتشار الکترونیک: 1398/9/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |