دوره 26، شماره 2 - ( تابستان 1398 )                   جلد 26 شماره 2 صفحات 136-128 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- عضو مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثّر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی بیرجند، بیرجند، ایران ، maryam.khodadadi@gmail.com
2- عضو مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثّر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی بیرجند، بیرجند، ایران
3- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی بیرجند، بیرجند، ایران
چکیده:   (5898 مشاهده)
زمینه و هدف: فلزات سنگین سرب و کادمیوم، ترکیبات سمی و سرطان‌زایی هستند که از طریق پوست جذب ‏می‌شوند. هدف از این مطالعه، تعیین میزان فلزات سنگین سرب و کادمیوم در مارک‌های پرمصرف لوازم آرایشی ابروی (ریمل و تاتو) توزیع‌شده در شهر بیرجند بود.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، با مراجعه به اتحادیه صنف لوازم آرایشی و مرکز بهداشت بیرجند، با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، تعداد 12 مرکز انتخاب و با مراجعه به آنها، تعداد 63 نمونه پرمصرف از محصولات ریمل و تاتوی ابرو انتخاب شد. با توجه به محدودبودن برندهای لوازم آرایشی ابرو، از کلّیه برندهای موجود نمونه‌برداری شد. با روش هضم اسیدی و دستگاه جذب اتمی، مقدار سرب و کادمیوم نمونه‌های مورد مطالعه تعیین گردید. داده‌ها با کمک آزمون‌های آماری کروسکال‌والیس و من‌ویتنی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین غلظت سرب در نمونه‌های ریمل و تاتو به‌ترتیب بین 227/4-51/8 میکروگرم بر گرم و 313/6-37/1 میکروگرم بر گرم و در تمامی نمونه‌های مورد مطالعه غلظت کادمیوم «صفر» بود. بین نمونه‌های مختلف تاتوی مورد آزمایش، از نظر غلظت سرب اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت (0/05P<)؛ ولی اختلاف بین نمونه‌های ریمل از نظر آماری معنی‌داری نبود (0/761P=).
نتیجه‌گیری: با توجه به غیرمجازبودن میزان غلظت فلز سنگین سرب در نمونه‌های آرایشی رایج و نیز عدم تفاوت قابل ملاحظه در بین برندهای معروف، اطلاع‌رسانی کافی در مورد خطرات مصرف زیاد اینگونه مواد، ضروری است.
متن کامل [PDF 287 kb]   (1412 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1560 مشاهده)  
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: بهداشت محيط
دریافت: 1397/3/29 | پذیرش: 1397/7/23 | انتشار الکترونیک: 1397/3/29

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.