Fakharian T, Omidvar L. The Effect of Green Tea (Camellia sinensis) on Eradication of Helicobacter Pylori Infection in Patients Afflicted in Birjand. J Birjand Univ Med Sci. 2018; 25 (3) :172-180
URL:
http://journal.bums.ac.ir/article-1-2474-fa.html
فخاریان طاهره، امیدوار لیلا. اثر مصرف چای سبز(Camellia sinensis) بر ریشهکنی عفونت هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا، در شهر بیرجند. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1397; 25 (3) :180-172
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2474-fa.html
1- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
2- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران. ، omidvarleilamd@gmail.com
متن کامل [PDF 837 kb]
(2152 دریافت)
|
چکیده (HTML) (12682 مشاهده)
متن کامل: (3073 مشاهده)
Abstract Original Article
The Effect of Green Tea (Camellia sinensis) on Eradication of Helicobacter Pylori Infection in Patients Afflicted in Birjand
Tahere Fakharian[1],
Leila Omidvar[2]
Background and Aim: Helicobacter Pylori is one of the human gastrointestinal tract bacteria that affects more than 50% of the world's population. Eradication of Helicobacter with an effective regimen with low cost and minor side effects is very worthwhile. The aim of this study is to evaluate the rate of Helicobacter Pylori eradication by adding green tea extract to the common 3 drugs regimen consist of amoxicillin, clarithromycin, and pantoprazole in Birjand.
Materials and Methods: In this randomized controlled clinical trial study, 30 patients in the case group and 30 Persons in the control group were enrolled. Diagnosis in patients with dyspepsia was performed based on endoscopy or urea breath test according to the clinical setting. The case group was treated with the common 3-drug regimen and green tea extract, and the control group was treated with common 3-drug regimen alone for 14 days. Eight weeks after treatment for Helicobacter Pylori eradication, urea breath test results were compared in two groups.
Results: The rate of eradication of Helicobacter pylori infection in the addition of green tea to 3 drug regimen based on clarithromycin (experimental group) was 90%, which was 13.7% more than the control group. The rate of eradication in the control group was 76.7%. There was no significant difference between the two groups in terms of side effects in both experimental and control groups.
Conclusion: Although the difference in the degree of eradication in the two groups was not statistically significant, But given the importance of increasing eradication at the limit Add side effects such as bismuth with metronidazole without adding complications And having other beneficial effects of green tea, These results are clinically valuable. According to the results of this study, green tea can be added as a useful supplement in the treatment of Helicobacter Pylori infection along with the common 3 drug regimen.
Key Words: Helicobacter Pylori; Green Tea; Eradication; Urea Breath Test.
Journal of Birjand University of Medical Sciences. 2018; 25 (3): 172-180.
Received: April 11, 2018 Accepted: June 20, 2018
مقاله اصیل پژوهشی
اثر مصرف چای سبز(Camellia sinensis) بر ریشهکنی عفونت هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا، در شهر بیرجند
طاهره فخاریان[3]، لیلا امیدوار[4]
چکیده
زمینه و هدف: هلیکوباکترپیلوری نوعی باکتری منحصر به دستگاه گوارش انسان است و بیش از 50درصد از مردم دنیا به آن مبتلا هستند. ریشهکنی هلیکوباکتر پیلوری با یک رژیم دارویی مؤثّر، کمعارضه و ارزانقیمت ارزش زیادی دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تأثیر افزودن عصاره چای سبز در ریشهکنی هلیکوباکترپیلوری در مقایسه با رژیم متداول 3دارویی شامل: آموکسیسیلین، کلاریترومایسین و پنتوپرازول بود
روش تحقیق: در این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی، 30 بیمار در گروه تجربی و 30 نفر در گروه شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. تشخیص ابتلا در بیماران مبتلا به دیس پپسی براساس وضعیت بالینی بر مبنای تست سریع اورهآز روی نمونه آندوسکوپی یا تست تنفسی اوره انجام شد. بیماران گروه تجربی، با استفاده از رژیم 3دارویی و عصاره چای سبز و افراد گروه شاهد با استفاده از رژیم 3دارویی بهمدت 14روز تحت درمان قرار گرفتند. هشت هفته پس از اتمام درمان برای ریشهکنی هلیکوباکتر پیلوری، نتایج تست تنفسی اوره در دو گروه مقایسه شد.
یافتهها: میزان ریشهکنی عفونت هلیکوباکترپیلوری، در افزودن چای سبز به رژیم ۳ دارویی بر مبنای کلاریترومایسین (گروه تجربی)، 90درصد بوده است که 7/13درصد بیش از گروه شاهد بود. میزان ریشهکنی در گروه شاهد 7/76% بود. میزان عوارض در دو گروه تجربی و شاهد تفاوت معنیداری از نظر آماری نداشت.
نتیجهگیری: اگرچه تفاوت میزان ریشهکنی در دو گروه از نظر آماری معنیدار نبود، ولی با توجه به اهمیت افزایش ریشهکنی در حد افزودن ترکیبات عارضهداری مانند بیسموت یا مترونیدازول بدون افزودن عوارض و داشتن اثرات مفید دیگر چای سبز، این نتیجه از لحاظ بالینی ارزشمند میباشد. با توجه به نتیجه حاصل از این مطالعه، میتوان از چای سبز بهعنوان یک مکمل مفید در درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری همراه با رژیم 3دارویی متداول استفاده نمود.
واژههای کلیدی: هلیکوباکترپیلوری؛ چای سبز؛ ریشهکنی؛ تست تنفسی اوره
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1397؛ 25 (3): 172-180.
دریافت: 22/01/1397 پذیرش: 30/03/1397
*کد ثبت کارآزمایی بالینی: IRCT 2017061317756N18
مقدمه
هلیکوباکترپیلوری، شایعترین عفونت باکتریال مزمن در انسان است که تمام افراد جهان از هر سن و جنس را مبتلا مینماید (۱) و منجر به ایجاد التهاب مزمن و در نهایت متاپلازی مخاط معده میگردد. با التهاب مخاط معده، سلولهای پاریتال و اسید معده کاهش یافته و شرایط رشد سایر باکتریها نیز مهیا میشود که این باکتریها با تبدیل نیترات به نیتریت و نیتروزآمینهای سرطانزا زمینه ایجاد بدخیمیهای معده را فراهم مینمایند (۲).
شیوع هلیکوباکتر پیلوری در نقاط مختلف جهان، متفاوت و به استانداردهای زندگی بستگی دارد. در کشورهای در حال توسعه ممکن است این شیوع تا سن ۲۰سالگی به ۸۰درصد برسد؛ در حالی که این شیوع در کشورهای توسعهیافته ۲۰-۵۰ درصد است (۳). در ایران شیوع این عفونت در مناطق مختلف در افراد ۳۵-۵۵ سال بین ۸۸-۹۳ درصد گزارش شده است؛ از این تعداد، ۳-۵ درصد به زخم پپتیک و کمتر از یک درصد به بدخیمیهای معده مبتلا میشوند (۴).از جمله علائم ابتلا به این بیماری میتوان به درد، تهوع، احساس سیری زودرس، بیاشتهایی و کاهش وزن اشاره نمود. این عفونت با برخی بیماریهای دیگر گوارشی از جمله گاستریت و لنفوم malt و بیماریهای با منشأ غیرگوارشی مانند: بیماریهای قلبی- عروقی، پوستی، خود ایمنی، پارکینسون، چاقی و اختلالات آلرژیک در ارتباط میباشد (5).
با توجه به عوارض ذکرشده، تشخیص و درمان سریع و مناسب این باکتری از اهمیت خاصی برخوردار است. تشخیص، مبتنی بر روشهای تهاجمی شامل: نمونهبرداری از معده، آزمون اورهآز سریع، کشت، هیستولوژی و PCR[5] و روشهای غیرتهاجمی شامل: نمونهگیری خون، ادرار، بزاق و مدفوع و آزمون تنفسی اوره میباشد. رژیمهای درمانی متنوعی برای درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری مورد ارزیابی قرار گرفته است. شکست روش تکدارویی سبب تکامل رژیمهای دارویی ترکیبی از سه و چهار دارو شده است. عواملی همچون: قیمت دارو، عوارض جانبی، سهولت مصرف، دردسترسبودن و مقاومت دارویی در انتخاب رژیم دارویی در کشورهای در حال توسعه از اهمیت خاصی برخوردار است. درمانهای سهتایی مترونیدازول، تتراسایکلین و بیسموت مقرون به صرفه بوده؛ ولی دارای عوارض جانبی از جمله: طعم فلزی در دهان، افزایش حساسیت به نور، یبوست، اسهال و ... میباشد (6)؛ رژیم ۴دارویی درمان با امپرازول و بیسموت و دو آنتیبیوتیک مترونیدازول و تتراسایکلین بهمدت 2هفته نیز گرانقیمت بوده و در موارد زیادی بهدلیل عوارض از جمله: تشنج و پلینوروپاتی، منجر به قطع درمان قبل از تکمیل دوره درمان میشود.
با توجه به عوارض زیاد و نیز عدم امکان بهکارگیری رژیم شامل تتراسایکلین و لووفلوکساسین در همه افراد از جمله زنان باردار و شیرده (1) و در مناطق با مقاومت کمتر از ۱۵درصد، کلاریترومایسین جزء انتخابهای اول درمانی بوده (5) و مورد توجه بیشتر پزشکان بهدلیل عوارض کمتر و تعداد کمتر قرص خوردهشده در روز نسبت به رژیمهای ۴دارویی میباشد. در حال حاضر میزان پاسخ به این رژیم کمتر از ۸۰درصد میباشد (1)؛ بنابراین در گایدلاینهای مختلف، افزودن ترکیبات دارویی دیگر برای افزایش ریشهکنی توصیه میشود. در گایدلاین ایران با وجود اینکه مطالعات جامعی روی شیوع مقاومت به کلاریترومایسین در مناطق مختلف صورت نگرفته، برای افزودن میزان ریشهکنی توصیه به افزودن داروی پرعارضه بیسموت به رژیم ۳دارویی شده است (۴) که این کار با افزایش عوارض، پذیرش بیماران نسبت به درمان را کاهش داده است و بنابراین انتخاب بهترین درمان که با کمترین هزینه و عوارض منتهی به قطع، بیشترین میزان ریشهکنی را موجب شود، از چالشهای پیش روی پزشکان بوده و افزودن ترکیبات بدون و یا با عارضه کم به رژیمهای معمول بهمنظور افزایش ریشهکنی و جلوگیری از تکرار درمان، ارزشمند میباشد.
با توجه به اقبال عمومی به استفاده از خواص ترکیبات طبیعی در درمان،خواص ضدّ باکتریایی تعدادی از ترکیبات طبیعی در مطالعات مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است؛ به عنوان مثال، در مطالعه محمدی و همکاران،افزودن سیر به رژیم سهدارویی باعث افزایش ریشهکنی عفونت از ۵۳درصد به ۷۶درصد گردید. در مطالعه قبه و همکاران نیز اثر ضدّ باکتریایی دارچین در محیط کشت هلیکوباکتر پیلوری و در مطالعه رئیسیان و همکاران، اثر شیرینبیان بر افزایش پاسخ رژیم سهدارویی بررسی شد (7، 8). با توجه به وجود مقالات متعدد در زمینه خواص آنتیباکتریال چای سبز و اثر آن بر روی عفونت هلیکوباکتر پیلوری در محیط In vitro (9، 10) مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر این گیاه انجام شد.
چای سبز از برگ گیاه Camellia sinensis گرفته شده است. چای سبز از زمانهای دور در چین و سایر کشورهای آسیایی بهعنوان گیاه دارویی مصرف میشده است. مصرف چای سبز باعث تسریع حرکات تنفسی، سرعت در گردش خون، رفع خواب آلودگی، تقویت توان ذهنی، گوارش بهتر غذا و تعریق میشود و دارای آثار ضدّ سرطانی، آنتیاکسیدانی و ضدّ دیابتی میباشد (11)؛ همچنین آثار دیگری شامل: کاهش فشار خون و بیماریهای قلبی- عروقی، کاهش کلسترول خون، کاهش وزن، کاهش قندخون و نیز اثر ضدّ انعقاد خون را برای آن گزارش کردهاند (12، 13). چای سبز همچنین دارای خاصیت ضدّ باکتریایی بر روی اشرشیاکلی، استرپتوکوکها و استافیلوکوکوس اورئوس میباشد. مطالعات نشان دادهاند، چای سبز دارای اثرات ضدّ میکروبی بر روی استرپتوکوکهای دهانی است و میتواند بهطور مؤثّر بهعنوان درمان کمکی با آنتیبیوتیک بهکار رود؛ این گیاه همچنین اثرات ضدّ باکتریال بر ضدّ باکتریهای گرم منفی بهخصوص در برخی عفونتهای نازوکومیال با مقاومت دارویی نشان داده است (12، 13). علاوه بر این، مطالعه Su و همکاران نشان داد که چای سبز دارای اثر ضدّ باکتریال بر روی هلیکوباکتر پیلوری، ویبریوکلرا و کلستریدیوم میباشد. این گیاه همچنین دارای اثر ضدّ التهابی بوده و باعث کاهش اثرات التهابی در تماس با هلیکوباکترپیلوری میشود (14).
با توجه به اثرات مفید چای سبز و وجود تنها یک مطالعه Invivo بر روی حیوانات آزمایشگاهی در خصوص اثر چای سبز بر عفونت هلیکوباکترپیلوری و با توجه به اینکه مطالعهای بر روی انسان در این خصوص انجام نشده است، بر آن شدیم تا اثر افزودن عصاره چای سبز به رژیم متداول سهدارویی بر پایه کلاریترومایسین را در این مطالعه بررسی نماییم.
روش تحقیق
در این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی، جامعه آماری شامل کلیه بیماران سرپایی مبتلا به عفونت هلیکوباکترپیلوری مراجعهکننده به کلینیک گوارش بیمارستان ولیعصر شهر بیرجند در سال 1395 بود.
معیارهای ورود به این مطالعه شامل: مثبتبودن نتیجه تست اورهآز سریع یا تست تنفسی اوره بر اساس وضعیت بالینی، تمایل به همکاری، نداشتن سابقه مصرف ماکرولید، داشتن اندیکاسیون درمان و عدم مصرف چای سبز توسط خود بیمار بود. معیارهای خروج از این مطالعه نیز شامل: سابقه درمان قبلی، استفاده از داروهای مهارکننده پمپ پروتون از 2هفته قبل یا بلوککننده رسپتور H2 از 24ساعت قبل، مصرف آنتیبیوتیک و بیسموت 4هفته قبل از آزمایش، حاملگی، بدخیمی، جراحی، گاسترکتومی و بیماریهای شدید در دو سال گذشته و هرگونه حساسیت به پنیسیلین یا سایر ترکیبات بود.
افراد مشکوک مبتلا به عفونت، در ابتدا توسط رزیدنت داخلی معاینه شدند؛ سپس اهداف طرح برای بیماران توضیح داده شد و از بیماران برای شرکت در مطالعه رضایت گرفته شد. حجم نمونه بر اساس فرمول (1) و نیز بر اساس مطالعه Matsubara و همکاران (15)، 70نفر محاسبه گردید. در نهایت افراد بهروش نمونهگیری در دسترس، انتخاب و بهصورت تصادفی ساده بهطور مساوی (35نفر) در دو گروه شامل: گروه تحت درمان با رژیم دارویی همراه با مصرف عصاره چای سبز (تجربی) و گروه درمان با رژیم دارویی بدون مصرف عصاره چای سبز (شاهد) قرار گرفتند.
فرمول (1):