دوره 25، شماره 4 - ( زمستان 1397 )
جلد 25 شماره 4 صفحات 348-342 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مریم عرب1 
، محمدرضا عرب* 2، محمدرضا شهرکی3 ، نرجس سرگلزایی4 ، ثاریه شهرکی5، فریدون سرگلزایی اول6 ، محمد ریگی‌منش7 ، سیما توکلی نژاد7
، محمدرضا عرب* 2، محمدرضا شهرکی3 ، نرجس سرگلزایی4 ، ثاریه شهرکی5، فریدون سرگلزایی اول6 ، محمد ریگی‌منش7 ، سیما توکلی نژاد7
1- پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
2- عضو مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران. ، mr_arabz@yahoo.com
3- گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
4- گروه پزشکی- اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
5- گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران.
6- عضو مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
7- گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
2- عضو مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران. ، mr_arabz@yahoo.com
3- گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
4- گروه پزشکی- اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
5- گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران.
6- عضو مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
7- گروه علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
چکیده: (5124 مشاهده)
عصاره گیاه عاقرقرحا، حاوی ترکیباتی است که می‌تواند بافت بیضه را تحت تأثیر قرار دهد. هدف از این مطالعه، شناسایی اثرات بافتی عصاره ریشه گیاه عاقرقرحا در بیضه موش صحرایی بود. در این مطالعه تجربی، تعداد 48سر موش صحرایی نر و بالغ در قالب دو گروه شاهد (12سر) و آزمایش (36سر) مورد بررسی قرار گرفتند. رت‌های گروه آزمایش، به سه زیرگروه یک، دو و سه تقسیم شدند و هر زیرگروه به‌ترتیب دوزهای 50، 100 و mg/kg 150 از عصاره را به‌صورت داخل صفاقی به‌مدت چهار هفته دریافت کردند. سپس موش‌ها تحت بیهوشی عمیق قرار گرفتند و نمونه‌برداری از بیضه آنها انجام و بلوک‌های پارافینی از آن تهیه گردید. از بلوک‌های پارافینی تهیه‌شده، مقاطعی با ضخامت 6میکرومتر تهیه و با روش هماتوکسیلن- ائوزین رنگ‌آمیزی گردید. درنهایت در هر رت حدقل 100 لوله منی‌ساز مطالعه و متغیرهای قطر داخلی و خارجی و ضخامت پوشش ژرمینال اندازه‌گیری شد.
قطر خارجی و داخلی لوله‌های منی‌ساز در موش‌های هر سه زیرگروه آزمایش نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی‌داری داشت (0/02P<)؛ اما اختلاف ضخامت پوشش ژرمینال بین گروه شاهد با گروه آزمایش دریافت‌کننده دوز mg/kg 50 از عصاره معنی‌دار نبود؛ در حالی که این اختلاف بین گروه شاهد با دیگر گروه‌های آزمایش معنی‌دار بود (0/002P<). بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که عصاره ریشه گیاه عاقرقرحا می‌تواند باعث تغییرات ساختاری در پوشش ژرمینال در بیضه گردد.
قطر خارجی و داخلی لوله‌های منی‌ساز در موش‌های هر سه زیرگروه آزمایش نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی‌داری داشت (0/02P<)؛ اما اختلاف ضخامت پوشش ژرمینال بین گروه شاهد با گروه آزمایش دریافت‌کننده دوز mg/kg 50 از عصاره معنی‌دار نبود؛ در حالی که این اختلاف بین گروه شاهد با دیگر گروه‌های آزمایش معنی‌دار بود (0/002P<). بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که عصاره ریشه گیاه عاقرقرحا می‌تواند باعث تغییرات ساختاری در پوشش ژرمینال در بیضه گردد.
واژه‌های کلیدی: اسپرماتوژنز، عصاره، عاقرقرحا، موش صحرایی
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
طب سنتي و طب مكمل
دریافت: 1396/10/26 | پذیرش: 1399/5/1 | انتشار الکترونیک: 1397/9/24
دریافت: 1396/10/26 | پذیرش: 1399/5/1 | انتشار الکترونیک: 1397/9/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |