مقدمه و هدف: مشاهده سیگنالهای میکروآمبولی توسط فن آوری داپلر ترانس کرانیال در عروق مغزی بیماران دارای دریچه مکانیکال قلب یافته بسیار شایعی است. تقریبا تمامی این سیگنالها بدون علائم و نشانه های بالینی هستند. در این مطالعه شیوع و فرکانس سیگنالهای میکروآمبولی در شریان مغزی میانی با پروتز دریچه ای میترال بررسی می شود.روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی 22 بیمار با پروتز دریچه میترال از نوع سن جود انجام شد. فرکانس سیگنالهای میکروآمبولی در مدت یکساعت مونیتورینگ شریان مغزی میانی و زمان پروترومبین و INR بیماران در زمان مونیتورینگ سابقه سکته مغزی بعد از تعویض دریچه، شدت درمان ضد انعقادی و فیبریلاسیون دهلیزی مورد توجه قرار گرفت.نتایج %77 بیماران ما سیگنالهای میکروآمبولی را در مونیتورینگ عروقی داشتند. میانگین فرکانس سیگنالهای فوق در 2 بیمار با سابقه سکته مغزی بعد از تعویض دریچه 61 و در 20 بیمار دیگر 73 سیگنال در هر ساعت بود. در 6 بیمار با 2.5<=INR و در 16 بیمار با 2.5>INR میانگین فرکانس سیگنالهای میکروآمبولی بترتیب 143 و 51 سیگنال در ساعت بود. در 13 بیمار با فیبریلاسیون دهلیزی )با میانگین (2.15 INR و در 9 بیمار با ریتم سینوزال )میانگین (2.40 INR میانگین فرکانس سیگنالهای میکروآمبولی به ترتیب 50 و 104 سیگنال در ساعت بود.نتیجه گیری: بنابراین سیگنالهای میکروآمبولی ثبت شده در عروق مغزی بیماران دارای دریچه مکانیکال قلب ماهیت فیبرینی ندارند. فرکانس این سیگنالها نیز بیانگر خطر ایجاد سکته مغزی در این بیماران نمی باشد.

واژه‌های کلیدی: سیگنالهای میکروآمبولی، داپلر ترانس کرانیال، دریچه مکانیکال قلب