جلد 24 - ويژه نامه تابستان 1396- بیوشیمی و متابولیسم
جلد 24 - ويژه نامه تابستان 1396- بیوشیمی و متابولیسم صفحات 61-50 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rajabnia T, Meshkini A. Reduction of cell growth and induction of apoptosis in osteosarcoma cells by silver nanoparticles. J Birjand Univ Med Sci. 2017; 24 :50-61
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2245-fa.html
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2245-fa.html
رجب‌نیا تکتم، مشکینی آزاده. کاهش رشد سلولی و القای آپوپتوز در سلول‌های سرطان استخوان توسط نانوذرّه نقره. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1396; 24 () :61-50
1- گروه شیمی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
2- گروه شیمی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. ، a.meshkini@um.ac.ir
2- گروه شیمی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. ، a.meshkini@um.ac.ir
چکیده: (9944 مشاهده)
زمینه و هدف: در این مطالعه، سنتز نانوذرّه نقره و بررسی اثر سمیّت آن بر کاهش رشد و القای آپوپتوز در سلول‌های سرطان استخوان انجام شد
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی آنالیزهای طیف‌سنجی UV-Visible، آزمون پراش پرتوی ایکس و نیز تهیه تصویر میکروسکوپ الکترونی، به‌منظور بررسی تولید نانوذرّات نقره انجام شدند. برای بررسی سمیّت نانوذرّات بر سلول‌های سرطانی، از آزمون رنگ‌سنجی با استفاده از رنگ 3-(4و5 دی متیل تیازول)-2-5-دی فنیل تترازولیوم برومید ( MTT) استفاده شد. با استفاده از رنگ‌آمیزی اکریدین ارنج-اتیدیوم برماید و فلوسایتومتری (sub-G1)، مرگ سلولی القاشده در سلول‌ها مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: بر اساس پیک جذبی ناشی از پلاسمون سطحی، نانوذرّات پیک مشخصی را در طول موج 408 نانومتر نشان دادند که حاکی از سنتز نانوذرّات نقره بود. تصویر TEM نشان داد که شکل نانوذرّات مکعبی بوده و میانگین اندازه آنها در حدود 5/65 نانومتر تعیین شد. آزمون پراش پرتوی ایکس نشان داد که نانوذرّات تولیدشده، دارای تبلور مناسب بوده و اندازه نانوکریستال‌ها 55 نانومتر بود. همچنین نتایج MTT نشان داد که نانوذرّات نقره در یک روند وابسته به غلظت، باعث کاهش رشد سلول‌های سرطان استخوان شدند؛ به‌طوری که نانوذرّات در غلظتµg/ml 1/21، 50درصد سلول‌ها را از بین بردند. نانوذرّات نقره پس از ورود به درون سلول‌های سرطانی، باعث توقف سیکل سلولی سلول‌های تیمارشده در فاز G2 و القای مرگ آپوپتوز در سلول‌ها شدند.
نتیجه‌گیری: استفاده از نانوذرّات نقره می‌تواند باعث کاهش رشد سلولی و القای آپوپتوز در این رده سلولی شود؛ بنابراین نانوذرّات نقره می‌توانند به‌عنوان یک گزینه مناسب برای درمان سرطان استخوان مطرح باشند.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی آنالیزهای طیف‌سنجی UV-Visible، آزمون پراش پرتوی ایکس و نیز تهیه تصویر میکروسکوپ الکترونی، به‌منظور بررسی تولید نانوذرّات نقره انجام شدند. برای بررسی سمیّت نانوذرّات بر سلول‌های سرطانی، از آزمون رنگ‌سنجی با استفاده از رنگ 3-(4و5 دی متیل تیازول)-2-5-دی فنیل تترازولیوم برومید ( MTT) استفاده شد. با استفاده از رنگ‌آمیزی اکریدین ارنج-اتیدیوم برماید و فلوسایتومتری (sub-G1)، مرگ سلولی القاشده در سلول‌ها مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: بر اساس پیک جذبی ناشی از پلاسمون سطحی، نانوذرّات پیک مشخصی را در طول موج 408 نانومتر نشان دادند که حاکی از سنتز نانوذرّات نقره بود. تصویر TEM نشان داد که شکل نانوذرّات مکعبی بوده و میانگین اندازه آنها در حدود 5/65 نانومتر تعیین شد. آزمون پراش پرتوی ایکس نشان داد که نانوذرّات تولیدشده، دارای تبلور مناسب بوده و اندازه نانوکریستال‌ها 55 نانومتر بود. همچنین نتایج MTT نشان داد که نانوذرّات نقره در یک روند وابسته به غلظت، باعث کاهش رشد سلول‌های سرطان استخوان شدند؛ به‌طوری که نانوذرّات در غلظتµg/ml 1/21، 50درصد سلول‌ها را از بین بردند. نانوذرّات نقره پس از ورود به درون سلول‌های سرطانی، باعث توقف سیکل سلولی سلول‌های تیمارشده در فاز G2 و القای مرگ آپوپتوز در سلول‌ها شدند.
نتیجه‌گیری: استفاده از نانوذرّات نقره می‌تواند باعث کاهش رشد سلولی و القای آپوپتوز در این رده سلولی شود؛ بنابراین نانوذرّات نقره می‌توانند به‌عنوان یک گزینه مناسب برای درمان سرطان استخوان مطرح باشند.
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
بيولوژي مولكولي
دریافت: 1395/11/25 | پذیرش: 1396/2/2 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1396/3/23 | انتشار الکترونیک: 1396/3/2
دریافت: 1395/11/25 | پذیرش: 1396/2/2 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1396/3/23 | انتشار الکترونیک: 1396/3/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC