جلد 24 - ويژه نامه تابستان 1396- بیوشیمی و متابولیسم                   جلد 24 - ويژه نامه تابستان 1396- بیوشیمی و متابولیسم صفحات 41-31 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- مرکز تحقیقات بیماری های قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران و گروه بیوشیمی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
2- عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
3- مرکز تحقیقات بیماری های قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
4- مرکز تحقیقـات سلولی و مولکولی، دانشگـاه علوم پزشکـی بیرجند، بیرجـند، ایـران. ، reyhaneh.houshyar@gmail.com
چکیده:   (12136 مشاهده)
زمینه و هدف: گیاهان دارویی افدرا، پونه و اروانه از دیرباز در درمان بسیاری از بیماری‌ها به‌کار می‌روند؛ اما تاکنون میانکنش آنها با اجزای سلولی و به‌ویژه پروتئین‌های هسته‌ای گزارش نشده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی و مقایسه میانکنش عصاره‌های آبی به‌دست‌آمده از افدرا، پونه و اروانه با پروتئین‌های هیستونی بود.
روش تحقیق: پروتئین‌های هیستونی تیپ 2A، از شرکت سیگما خریداری و عصاره‌های آبی افدرا، پونه و اروانه نیز در آزمایشگاه تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی بیرجند تهیه شد. غلظت‌های مختلف از عصاره‌های این گیاهان ( μg/ml80- 0) با غلظت ثابتی از پروتئین‌های هیستونی انکوبه و سپس بررسی‌های اسپکتروسکوپی جذبی و طیف‌سنجی دورنگ نمایی انجام شد.
یافته‌ها: عصاره آبی پونه، میزان جذب حداکثر پروتئین‌های هیستونی را در 210 نانومتر افزایش داد؛ اما در غلظت بالا، کاهش در میزان جذب هیستون‌ها مشاهده شد. میزان جذب پروتئین‌های هیستونی در حضور عصاره‌های ابی افدرا و اروانه نیز تغییر نشان داد و میزان جذب پروتئین‌های هیستونی در غلظت‌های بالای افدرا به صفر رسید. بررسی‌های دورنگ‌نمایی حلقوی بیانگر تغییر ساختار پروتئین‌های هیستونی در حضور عصاره‌های آبی افدرا، پونه و اروانه بود که میزان اثر مشاهده‌شده برای عصاره آبی افدرا بیشتر از عصاره آبی پونه و اروانه بود.
نتیجه‌گیری: عصاره‌های آبی افدرا، پونه و اروانه با پروتئین‌های هیستونی میانکنش می‌دهند و می‌توانند سبب تغییر ساختار پروتئین‌های هیستونی ‌شوند که میزان اثر افدرا بیشتر از سایرین می‌باشد.
متن کامل [PDF 511 kb]   (2177 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: طب سنتي و طب مكمل
دریافت: 1395/11/23 | پذیرش: 1395/12/23 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1396/3/23 | انتشار الکترونیک: 1396/1/20

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.