دوره 24، شماره 2 - ( تابستان 1396 )                   جلد 24 شماره 2 صفحات 107-101 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- مرکز تحقیقـات بیماری‌های قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران. ، hmedicalphysics@gmail.com
2- مرکز تحقیقـات فیزیک پزشکی، دانشگـاه علوم پزشکـی مشهد، مشهد، ایران.
چکیده:   (7895 مشاهده)
زمینه و هدف: در رادیوگرافی بیماران قطعاً حفاظت مناطق حساس از جمله گنادها از اهمیت زیادی برخوردارند. هدف از مطالعه حاضر محاسبه دز رسیده به گنادها در رادیوگرافی های ناحیه مجاور گنادها می باشد.
روش تحقیق: در‌ این مطالعه از دوزیمترهای ترمولومینسانس (TLD) برای اندازه‌گیری دوز ورودی پوست استفاده شد. مقدار DAP برای هر معاینه و همچنین اطلاعات مربوط به بیماران شامل: سن، قد، وزن و شرایط رادیوگرافی از قبیل میلی‌آمپر، زمان، کیلوولتاژ پیک و فاصله فیلم تا کانون ثبت گردید و با استفاده از نرم‌افزار 2 PCXMC دوز گنادها محاسبه شد.
یافته‌ها: بیشترین مقدار دوز رسیده به بیضه‌ها در نمای قدامی- خلفی لگن mGy 45/0 و برای تخمدان نیز بیشترین مقدار در نمای قدامی- خلفی شکم mGy 306/0 مشاهده شد. کمترین مقدار میانگین دوز رسیده به بیضه‌ها و تخمدان مربوط به نمای جانبی کمر و به‌ترتیب برابر mGy 065/0 و mGy 101/0 بود.
نتیجه‌گیری: یکی از راهکارهای کم‌کردن دوز بیماران و دوز گنادها استفاده از حفاظ‌های مناسب برای ارگان‌های حساس به پرتو می‌باشد. با توجه به اینکه دز دریافتی بیضه ها در رادیوگرافی لگن زیاد می باشد از ‌این رو استفاده از حفاظ‌های مناسب به‌خصوص برای بیضه ها در رادیوگرافی لگن اکیدا توصیه می گردد.
متن کامل [PDF 433 kb]   (2631 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: راديولوژي
دریافت: 1395/10/26 | پذیرش: 1396/4/24 | انتشار الکترونیک: 1396/6/28

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.