دوره 24، شماره 1 - ( بهار 1396 )                   جلد 24 شماره 1 صفحات 78-73 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ارشناس ارشد علوم و صنایع غذایی، مرکز تحقیقات متابولیسم و آنتی‌اکسیدان، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران. ، rezamood@yahoo.com
2- مرکز تحقیقـات عوامل اجتماعی مؤثّر بر سلامت، دانشگـاه علوم پزشکـی بیرجند، بیرجـند، ایـران.
3- گروه داروسازی، دانشکده پزشکی، دانشگـاه علوم پزشکـی بیرجند، بیرجـند، ایـران.
4- کارشناس آزمایشگاه غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجـند، ایـران.
چکیده:   (9269 مشاهده)

در مناطق گرمسیری مصرف بستنی از حجم بالایی برخوردار بوده، فلذا وضعیت بهداشتی آن همواره از اهمیت برخوردار می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی شیوع آلودگی میکروبی در بستنیهای سنّتی و عوامل مؤثّر در آن بود.

این مطالعه از نوع توصیفی (مقطعی) بوده که در آن واحدهای صنفی عرضه‌کننده بستنی سنّتی شهر بیرجند در سال 1394 مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ها در شرایط استریل و زنجیره سرما به آزمایشگاه مواد غذایی انتقال داده شد. در آزمایشگاه طبق استاندارد میکروبی بستنی سنّتی، آزمون‌های انتروباکتریاسه، اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس روی آنها انجام گردید.

نتایج این مطالعه نشان داد که از تعداد 96 نمونه بستنی سنّتی جمع‌آوری‌شده از سطح شهر، 25 نمونه قابل قبول و 71 نمونه غیر قابل مصرف بودند. بیشترین آلودگی مربوط به آلودگی با باکتری‌های انتروباکتریاسه با 39 نمونه (%40) و سپس 27 نمونه مربوط به آلودگی با استافیلوکوکوس اورئوس (%28) بود. کمترین میزان آلودگی نیز مربوط به اشرشیاکلی با 14 (%15) نمونه گزارش شد. 39 آلودگی (4/42%) مربوط به کلی‌فرم بود. همچنین 8 (8/69%) نمونه به‌طور همزمان به کلی‌فرم، اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس، 12 نمونه (04/13) به‌طور همزمان به کلی‌فرم و استافیلوکوکوس اورئوس و 2 نمونه (17/2%) به‌طور همزمان به کلی‌فرم و اشرشیاکلی آلوده بودند.

بستنی‌های سنّتی شهر بیرجند، آلودگی به نسبت بالایی به باکتری‌ها دارند که نشانه عدم رعایت موازین بهداشتی مناسب در تهیه این فرآورده است.

متن کامل [PDF 177 kb]   (1511 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1622 مشاهده)  
نوع مطالعه: مقاله كوتاه | موضوع مقاله: ميكروب شناسي
دریافت: 1395/5/5 | پذیرش: 1396/2/20 | انتشار الکترونیک: 1396/3/22

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.