زمینه و هدف: ارزیابی های مستمر فعالیت های آموزشی نقش یه سزایی در ارتقاء برنامه های آموزشی دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی دیدگاه دانشجو در رابطه با ثمر بخش بودن برنامه ها و مقررات آموزشی در آموزش بالینی انجام شد.

روش تحقیق: مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی و در بخش داخلی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند (بیمارستان ولی عصر) انجام شد. از کلیه دانشجویانی که دوره کار آموزی و کارورزی بخش داخلی را در فاصله زمانی شهریور 1392 الی مهر 1394 گذرانده بودند، نظرخواهی شد. لذا از پرسش نامه محقق ساخته ای استفاده شد که شامل 10 سئوال برای مقررات آموزشی و 26 سئوال برای برنامه های آموزشی بود. برای هر آیتم نمره دهی از 1 تا 5 بود.

یافته‌ها: افراد مورد مطالعه 36% اینترن و (64% استاژر بودند. نمره میانگین در رابطه با مقررات آموزشی 86/0±66/2 بود. نگرش دانشجویان در تاثیر مقررات بر حضور دانشجو و استاد در بخش به ترتیب (22/1±25/3) و 09/1±23/3 بود. در بین برنامه های آموزشی، درمانگاه بالاترین نمره (74/0±31/3) و گراند کنفرانس ها کمترین نمره (79/0±84/2) را از آن خود کرد.

نتیجه‌گیری: درمانگاه می تواند محیطی  مناسب برای برنامه های آموزش بالینی باشد در حالی‌که گراند کنفرانس ها برنامه مناسبی برای دانشجویان در مقطع اینترنی و استاژری محسوب نمی شود. اجرای مقررات می تواند حضور اساتید و دانشجویان را در عرصه بالینی تضمین نماید.