Abstract Original Article
Sara Maleki Kambakhsh[1], Shima Nourmohammadi[2], Saber Babazadeh[3], Alireza Shamsi2
Background and Aim: Novel dental materials including nanocomposites have been introduced in recent years. It is claimed that they have superior properties such as high esthetic, low wear, increased filler content resulting in better mechanical properties, and releasing ions i.e. fluoride and amorphous calcium phosphate that are important for enamel remineralization. Considering these features, if they have retention and microleakage rates comparable with conventional sealants, these materials can be appropriate alternatives to conventional resin sealants in future.
The current study aimed at comparing . microleakage of a flowable nanocomposite, a flowable composite , and a conventional sealant in fissure sealant therapy of the permanent teeth.
Materials and Methods: First of all ,42 extracted sound human maxillary first premolars were collected and were randomly divided into 3 equal groups. Then the teeth were embedded in self-cure acrylic resin. Occlusal fissures of the samples were cleaned using explorer, enameloplasty with ¼ round diamond bur and water/air spray was done. The prepared surfaces were etched using 36% phosphoric acid gel for 15s, rinsed and dried. Bonding agent was placed in the pits and fissures, cured for 10s after thinning with air. In the first, second , and the third group conventional sealant, flowable composite , and flowable nanocomposite were placed, respectively; and light cured for 40s. The samples were thermocycled (1000 cycles between 5-55ºC) and then immersed in 2% basic Fuchsine solution for 24hs. They were then cut bucculingually and microleakage evaluation was done using stereomicroscope. The obtained data was analyzed using Kruskal wallis tests.
Results: There was no significant difference in microleakage rate of the study groups. (P>0.05).
Conclusion: Considering the condition of the study, it can be concluded that flowable composite and flowable nanocomposite can be used as suitable alternatives to conventional sealants in fissure sealant therapy of the permanent teeth.
Key Words: Pit and fissure sealants therapy, Flowable nanocomposites, Flowable composite, Dental microleakage
Journal of Birjand University of Medical Sciences. 2016; 23 (4): 298-306.
Received: May 13, 2016 Accepted: June 22, 2016
سارا ملکی کامبخش[4]، شیما نورمحمدی[5]، صابر بابازاده[6]، علیرضا شمسی2
چکیده
زمینه و هدف: در سالهای اخیر، موادّ جدیدی از جمله نانوکامپوزیتها به بازار معرفی شدهاند که ادعا میشود از ویژگیهای ممتازی مانند: زیبایی بالا، سایش کم، افزایش درصد فیلر و در نتیجه بهبود خواص مکانیکی برخوردار هستند. به علاوه این نوع کامپوزیتها در شرایط خاص میتوانند یونهای فلوراید و یا کلسیمفسفاتآمورف را برای رمینرالیزاسیون دندان آزاد نمایند. بنابراین در صورت دارابودن شرایطی از قبیل گیر و ریزنشت قابل قیاس با سیلنتهای Conventional، میتوان امید داشت این مواد در آینده جایگزین مناسبی برای سیلنتهای رزینی Conventional باشند. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه میزان ریزنشت سیلنت Conventional، کامپوزیت Flowable و نانوکامپوزیت Flowable در سیلنتتراپی دندانهای دائمی بود.
روش تحقیق: در این مطالعه آزمایشگاهی، 42 دندان پرمولر اول ماگزیلاری سالم کشیدهشده انسان، جمعآوری و بهطور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. دندانها در آکریل مانت گردیدند. شیارهای اکلوزالی نمونهها تمیز شدند و پس از انجام آناملوپلاستی، سطوح آمادهسازیشده، با اسید فسفریک 36درصد اچ و پس از شست و شو به آرامی با پوآر هوا خشک شدند. عامل باندینگ، درون شیارها قرار گرفت و پس از نازکشدن با هوا پلیمریزه گردید. در گروه اول سیلنت Conventional، در گروه دوم کامپوزیت Flowable و در گروه سوم نانوکامپوزیت Flowable درون پیت و فیشورها قرار داده و کیور شد. پس از ترموسایکلینگ، نمونهها بهمدت 24 ساعت در محلول فوشین بازی 2% غوطه ور و سپس در جهت باکولینگوالی برش داده شدند و بررسی میزان ریزنشت توسط استریومیکروسکوپ صورت گرفت. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری Mann-whitney U و Kruskal wallis مورد تجزبه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: اگرچه در هر سه گروه سیلنت Conventional، کامپوزیت Flowable و نانوکامپوزیت Flowable، مقادیر اندکی از ریزنش مشاهده گردید، ولی بیشترین کد مربوط به کد صفر (عدم ریزنشت) بود. در مقایسه میزان ریزنشت سه گروه تفاوت آماری معنیداری گزارش نگردید (05/0P>).
نتیجهگیری: میزان ریزنشت سیلنت Conventional، کامپوزیت Flowable و نانوکامپوزیت Flowable در سیلنتتراپی دندانهای دائمی در شرایط آزمایشگاهی مشابه بوده و تفاوت آماری معنیداری ندارد.
واژههای کلیدی: پیت و فیشور سیلنتتراپی، ریزنشت، کامپوزیت Flowable، نانوکامپوزیت Flowabl.
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1395؛ 23 (4): 298-306.
دریافت: 24/02/1395 پذیرش: 02/04/1395
مقدمه
با وجود اینکه شیوع پوسیدگیهای دندانی در دهههای اخیر کاهش یافته است، اما هنوز یک مشکل عمده محسوب میگردد. سطوح دندانی دارای پیت و فیشور[7]، بسیار مستعد بروز پوسیدگی هستند. علیرغم کاهش چشمگیر در پوسیدگی سطوح صاف که ناشی از فلوریداسیون آب[8] آشامیدنی میباشد، پوسیدگی پیت و فیشورها معضل اصلی در جوامع پیشرفته و در حال توسعه است. آناتومی خاص پیت و فیشورها که یک مکان ایدهآل برای گیر باکتریها و بقایای مواد غذایی به شمار میرود، دسترسی برای شست و شوی مکانیکی را دشوار مینماید. مینای تشکیلدهنده این نواحی نیز نسبت به مینای سطوح صاف، بهره کمتری از اثر فلوراید در پیشگیری از پوسیدگی میبرد (1). پوسیدگیهای پیت و فیشور، روند بیماریای را نشان میدهند که آغاز زودهنگام دارد. این نوع پوسیدگی تا اواخر نوجوانی و حتی اوایل بزرگسالی، پیوسته رخ میدهد؛ بنابراین مزیّت بالقوّه درمان پیشگیرانه شیار پوش ممکن است در هر دندان دارای پیت و فیشور در هر سنّی (دندانهای شیری کودکان و دندانهای دائم کودکان و بزرگسالان) وجود داشته باشد (1، 2).
امروزه طیف وسیعی از مواد پوشاننده پیت و فیشور موجود هستند. این مواد برحسب اساس ماده، روش پلیمریزاسیون و وجود یا عدم وجود محتوای فلوراید، متفاوت هستند (1، 2). از ترکیباتی که بهصورت رایج مورد استفاده قرار میگیرد، سیلنتهای Unfilled میباشند که ادعا میشود بهدلیل ویسکوزیتی کمتر، تا عمق بیشتری در شیارها نفوذ میکنند؛Resin tag های بلندتری تشکیل میدهند و بنابراین گیر بهتری دارند. اگرچه برخی از مطالعات انجامشده (1، 3)، تفاوتی بین سیلنتهای Unfilled و کامپوزیتهای Flowable در میزان نفوذ به درون شیارها نشان ندادند. مزیت بالینی دیگر سیلنتUnfilled ، عدم نیاز به ادجاستمنت اکلوزال است (1، 3) .
با معرفی نانوکامپوزیتها، قابلیّت دستیابی به خواص استحکامی خوب کامپوزیتهای هیبرید و پالیشپذیری عالی کامپوزیتهای میکروفیل فراهم گردید. بهعلت کاهش ابعاد ذرّات و توزیع گسترده اندازه آنها، قابلیّت افزودن مقادیر بیشتری از فیلر به ماتریکس در نانوکامپوزیتها امکانپذیر است که در نتیجه آن، انقباض پلیمریزاسیون کاهش یافته و خواص مکانیکی مادّه ارتقا مییابد و در نهایت میتواند به کاهش ریزنشت و افزایش دوام مادّه منجر شود (4-6). همچنین میتوان با استفاده از نانوتکنولوژی، ذرّات مختلفی مثل نانوپارتیکلهای کلسیمفسفاتآمورف را وارد این گونه کامپوزیتها نمود. نکته جالب توجه در این نانوکامپوزیتها این است که در PH اسیدی، بدون ازدسترفتن خواص مکانیکی ماده، درست زمانی که بیشترین نیاز به یونهای رمینرالیزهکننده برای مهار پوسیدگی وجود دارد، آزادسازی این یونها صورت میگیرد. به همین دلیل است که به این کامپوزیتها، واژه هوشمند نیز اطلاق میگردد (7-9). در برخی مطالعات خواص آنتیباکتریال این کامپوزیتها مورد بررسی قرار گرفته است. نانوذرّات حاوی ترکیبات چهارظرفیتی آمونیوم و یا نقره میتواند فعالیت متابولیک بیوفیلم استرپتوکوک موتانس (S.mutans) و تولید اسید توسط آن را کاهش دهد (9، 10).
با توجه به ویژگیهایی که برای نانوکامپوزیتها در بالا ذکر شد، در صورت دارابودن شرایطی از قبیل گیر و ریزنشت قابل قیاس با سیلنتهای Conventional، میتوان امید داشت این مواد در آینده جایگزین مناسبی برای سیلنتهای رزینی Conventional باشند. بنابراین این مطالعه با هدف مقایسه میزان ریزنشت سیلنت Conventional، کامپوزیت Flowable و نانوکامپوزیت Flowable در سیلنتتراپی دندانهای دائمی صورت گرفت.
روش تحقیق
در این مطالعه آزمایشگاهی، 42 دندان پرمولر اول ماگزیلاری که با هدف درمان ارتودنسی کشیده شده و فاقد هرگونه پوسیدگی بودند، جمعآوری شد.
دندانها ابتدا بهمدّت 24ساعت در محلول تیمول 1/0% نگهداری شد؛ سپس برای جلوگیری از دهیدراتاسیون، نمونهها در نرمالسالین و در دمای 5درجه سانتیگراد نگهداری گردیدند. برای انجام فیشورسیلنتتراپی، تمامی دندانها در آکریل سلف کیور، مانت گردید. شیارهای اکلوزالی نمونهها با استفاده از سوند تمیز شد و آناملوپلاستی با فرز روند الماسی 4/1 (تیزکاوان، ایران) همراه با خنککننده آب و هوا انجام گرفت (11، 12).
سطوح آمادهسازیشده با ژل اسید فسفریک 36درصد (Dentsply DeTrey, US) بهمدّت 15 ثانیه اچ[9] شد و پس از شست و شو، بهآرامی با پوآر هوای بدون روغن خشک شد. بعد از اچکردن، دندانها برای اطمینان از ایجاد نمای سفید گچی (Frosty) بررسی شدند و در صورت عدم مشاهده این نما، دندانها بهمدّت 15ثانیه دیگر اچ شدند. سپس عامل باندینگ (Adper SingleBond 2, 3M ESPE, US) درون شیارها قرار گرفت و پس از نازکشدن با هوا، بهمدّت 10 ثانیه با دستگاه لایت کیور (600 w/cm2 Demetron LC, Kerr, US) پلیمریزه شد.