مجله علمی دانشگاه

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

زمینه و هدف: دیابت شایعترین عارضه طبی در حاملگی است. در آغاز قرن بیستم زنان مبتلا به دیابت اکثرا نابارور بودند و افراد معدودی که حامله می شدند، پیش آگهی وخیمی داشتند. مرگ مادر یک تهدید واقعی بود. این مطالعه به منظور مقایسه عوارض مادری و جنینی در مادران حامله مبتلا به دیابت انجام شد.روش و بررسی: در این مطالعه مقطعی، کلیه خانمهای باردار که از ابتدای سال 1380 تا پایان سال 1383 به طور منظم جهت ویزیت پره ناتال به مطب مراجعه کردند، مورد مطالعه قرار گرفتند. FBS در ابتدای حاملگی و در هفته 28-32 مجددا کنترل شد. FBS بالاتر از 95 غیر طبیعی تلقی گردید. بیماران به دو گروه مورد (دیابتی) و شاهد (غیر دیابتی) تقسیم شدند؛ اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون نسبت شانس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. P<0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته ها: در مجموع 502 نفر مورد بررسی قرار گرفتند، حداقل سن این افراد 17 سال و حداکثر سن 43 سال بود؛ میانگین سنی بیماران در گروه مورد ± 4.9 31.6 و در گروه شاهد 4.2 ± 29.2 سال بود. 3.6% از این افراد مبتلا به دیابت بودند (78% دیابت حاملگی، 22% دیابت آشکار). متوسط تعداد حاملگی ها 2.2 در گروه شاهد و 3.3 در گروه مورد بود. ارتباط معنی داری بین دیابت و نازایی(P<0.05)(15.78-1.51 CI،(OR=4.5 و افزایش تعداد سزارین(OR=10.33 ،CI 3.48-30.65) ( P<0.001) وجود داشت. هیچ مورد مرگ مادر و جنین مشاهده نشد. نتیجه گیری: گرچه دیابت شایعترین عارضه طبی در حاملگی است ولی با کنترل دقیق مادر و جنین می توان عوارض مادری و جنین را به طور چشمگیری کاهش داد.

واژه‌های کلیدی: دیابت، حاملگی، عوارض

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---