میلاد اعظمی[1]، میلاد برجی[2]، فاطمه قنبری 3، ساسان نیک پی4، کوروش سایهمیری5
چکیده
زمینه و هدف: برآورد کلی از میزان پوشش واکسیناسیون هپاتیت B، به عنوان یکی از موثرترین روشهای پیشگیری، در پزشکان و پرستاران ایران وجود ندارد. این مطالعه مروری با هدف تعیین پوشش واکسن هپاتیت B در این افراد انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه بر اساس مستندات بهدستآمده از بانکهای اطلاعاتی Magiran، Iran medex، IranDoc، SID، Medlib، Scopus، Web of Science، PubMed، ScienceDirect و موتور جستجوی Google Scholar از سال 1372 تا 1394 با استفاده از کلیدواژههای استاندارد انجام شد. جستجو و استخراج دادهها، توسط دو نفر از پژوهشگران بهصورت مستقل صورت گرفت؛ سپس تمام مقالاتی که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از مدل اثرات تصادفی بهروش متاآنالیز و با کمک نرمافزار Stata (ویرایش 1/11) در سطح معنیداری 05/0P<، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: در 16 مقاله، تعداد 4104 نمونه مورد بررسی قرار گرفت. سابقه تزریق واکسیناسیون هپاتیت B در پزشکان و پرستاران بهترتیب: 7/88% (96-4/81: 95% فاصله اطمینان) و 5/93% (3/95-8/91: 95% فاصله اطمینان) محاسبه شد. پوشش واکسیناسیون هپاتیت B در پزشکان و پرستاران بهترتیب: 1/73% (9/92-2/53: 95% فاصله اطمینان) و 76% (7/86-3/65: 95% فاصله اطمینان) برآورد گردید. ارتباط بین پوشش واکسیناسیون هپاتیت B با سال فقط در پرستاران از نظر آماری معنیداری بود (016/0P=).
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که اگرچه میزان پوشش کامل واکسیناسیون هپاتیت B در بین پزشکان و پرستاران ایرانی حدود دوسوم است، ولیکن این میزان با آمار ایدهآل فاصله دارد و نیاز به بهبود آن وجود دارد.
واژههای کلیدی: هپاتیت B، واکسیناسیون، پزشکان، پرستاران، مرور سیستماتیک
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1394؛دوره 22 (4): 304-315.
دریافت: 16/01/1394 پذیرش: 12/08/1394
مقدمه
هپاتیت B (HBV) یکی از بیماریهای عفونی مهم جهان میباشد (1) و هماکنون نیز بهعنوان یک مشکل بهداشت عمومی در بسیاری از کشورها محسوب میشود. تخمین زده میشود مرگ و میر سالیانه ناشی از عوارض هپاتیت B حدود 780 هزار نفر است (2).
کارکنان و پرسنل درمانی از جمله پزشکان و پرستاران، بهصورت مستقیم و غیر مستقیم در معرض بیماریهای عفونی میباشند (3). پیشگیری از عفونت HBV از طریق واکسیناسیون، مؤثرترین راه کاهش عوارض ناشی از HBV، کاهش مخزن افراد مبتلا به عفونت مزمن و در نتیجه
از بینبردن انتقال HBV است (4).
در ایران واکسیناسیون گروههای پرخطر از سال 1372 آغاز شد و در سه نوبت صفر، 1 و 6 ماهگی صورت گرفت (5). مطالعات مختلفی در زمینه ارزیابی پوشش واکسیناسیون هپاتیت B در پزشکان و پرستاران کشور انجام شده است که این میزان را در پزشکان 1/88-51% و در پرستاران 8/98-1/54% گزارش کردهاند (6-12). با توجه به اینکه نتایج متفاوتی از پوشش واکسیناسیون هپاتیت B در پزشکان و پرستاران کشور ارائه شده است، همچنین با توجه به اینکه از شروع واکسیناسیون در گروههای پرخطر در ایران 21 سال میگذرد، در این مطالعه سعی شد تا در یک مطالعه مروری سیستماتیک، کلیه آمارهای مرتبط با پوشش واکسیناسیون هپاتیت B در پزشکان و پرستاران، بررسی شود و در پایان با استفاده از روش متاآنالیز، یک برآورد کلی از این میزان ارائه گردد.
روش تحقیق
این مطالعه یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز بر روی پوشش واکسیناسیون هپاتیت B در پزشکان و پرستاران ایران است که به روش مرور مقالات و پایاننامههای موجود از سال 1372 تا 1394 انجام گرفت. برای جمعآوری دادههای مورد نیاز، از بانکهای اطلاعاتی داخلی شامل: Magiran،
IranMedex، IranDoc، SID و Medlib و از بانکهای اطلاعاتی بین المللی شامل: Scopus، Web of Science، PubMed، Science Direct و همچنین موتور جستجوی Google Scholar استفاده شد. بهمنظور به حداکثر رساندن جامعیّت، از کلیدواژههای کلی و عمومی شامل: «هپاتیت B»، «واکسیناسیون»، «واکسن»، «پرستار»، «پزشک»، «کارکنان بهداشتی درمانی»، «پرسنل درمانی»، «پرسنل پزشکی» و معادل لاتین آنها شامل: «Hepatitis B»،
«Vaccination»، «Vaccine»، «Nurse»، «Physicians»، «Healthcare workers»، «Health personnel»، «Medical personnel» مورد بررسی قرار گرفت.
معیار اصلی ورود به مطالعه در این پژوهش، اشاره به پوشش واکسیناسیون هپاتیت B در جمعیت پزشکان و پرستاران ایرانی بود. تمامی مطالعاتی که حجم نمونه آنها از نظر پوشش واکسیناسیون بهصورت غیرتصادفی انتخاب شده بود؛ با موضوع مرتبط نبودند و یا دادههای آنها ناکافی بود، از مطالعه حذف شدند. پوشش واکسیناسیون در این مطالعه با معیار 3 دوز واکسیناسیون و سابقه تزریق واکسن با معیار حداقل یک دوز واکسیناسیون بر ضدّ هپاتیت B در نظر گرفته شد. در مورد مقالاتی که متن کامل آنها در دسترس نبود، از طریق ارسال ایمیل به نویسنده، برای دریافت متن کامل آنها اقدام شد. برای جلوگیری از سوگرایی، جستجو توسط دو نفر از پژوهشگران بهصورت مستقل از هم انجام گرفت. مقالات تکراری نیز حذف شدند.
در مرحله بعد، دو نفر از پژوهشگران به صورت مستقل با استفاده از چکلیست [3]STROBE (22) که یک چکلیست استاندارد و مشهور بینالمللی برای ارزیابی کیفیت مقالات است، مقالات منتخب را مورد ارزیابی قرار دادند. این چکلیست شامل 22 بخش متنوع میباشد و جنبههای متنوع روش تحقیق شامل: روشهای نمونهگیری، اندازهگیری متغیّرها، تحلیل آماری، تعدیل مخدوشکنندهها، مشخصات روایی و پایایی ابزارهای مورد استفاده و اهداف مطالعه را مورد ارزیابی قرار میدهد. در این چکلیست حداقل امتیاز قابل کسب نمره 5/15 میباشد. در نهایت مطالعات با کیفیتی که حداقل امتیاز (نمره 5/15) دادهشده به سؤالات چکلیست را کسب کرده بودند، به پژوهش وارد شدند و دادههای مرتبط برای انجام فرآیند فراتحلیل از آنها استخراج شدند. در واقع بررسیهایی که بهلحاظ ذکر و استفاده از روش صحیح نمونهگیری، اندازهگیری دقیق پارامتر پژوهش به روش صحیح و ذکر آن، استفاده از تحلیل مناسب با طرح و روش نمونهگیری در پژوهش و اقدامات لازم برای کنترل عوامل مخدوشکننده، اشاره به روش طرح مورد استفاده در پژوهش و تعمیمپذیری مناسب یافتهها، از فیلتر این چک عبور کرده بودند، بهعنوان پژوهش دارای شرایط، وارد فرآیند آنالیز شدند.