زمینه و هدف: ستاره شکننده، دارای ترکیبات فعال زیستی بوده که به آنها توانایی ترمیم زخم و بازسازی بازوها و اندام‌های آسیب‌دیده را می‌بخشد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی اثر حفاظتی عصاره تام ستاره شکننده خلیج فارس بر آسیب کبدی القا شده توسط تتراکلرید کربن در موش صحرایی بود.

روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به 4 گروه مساوی شامل: گروه کنترل، آسیب کبدی، تیمار شده با عصاره 25%  و تیمارشده با عصاره 50% ستاره شکننده (به مدت هفت روز) تقسیم شدند. گروه آسیب کبدی فقط تتراکلرید کربن mg/kg5/0 به‌مدّت هفت روز دریافت نمودند. در پایان، حیوانات کشته شدند و پس از توزین بدن و کبد، مقاطع بافت کبد تهیه و توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS (ویرایش 20) و Mini Tab و با کمک آزمون‌های آماری ANOVA  و Tukey، در سطح 001/0P< تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: تیمار با تتراکلرید کربن، موجب کاهش معنی‌دار وزن بدن و افزایش وزن کبد شد (001/0P<) و آسیب شدید کبدی در مقاطع بافتی کاملاً مشهود بود. در مقابل، تیمار با غلظت‌های عصاره تام ستاره شکننده؛ افزایش وزن کبد، کاهش وزن بدن و تغییرات القا شده توسط تتراکلرید کربن بر ساختار بافت کبد همچون: تعداد هپاتوسیت، کوپفر و عروق را به‌صورت معنی‌داری تغییر داد که نمایانگر بهبود ساختار بافت آسیب‌دیده کبد بود (001/0P<).

نتیجه‌گیری: عصاره تام ستاره شکننده می‌تواند اثر حفاظتی بر آسیب القا شده توسط تتراکلرید کربن در کبد داشته باشد.