دوره 22، شماره 2 - ( تابستان 1394 )                   جلد 22 شماره 2 صفحات 160-154 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
2- گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران؛ ، nassiryr@um.ac.ir
3- گروه اورولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی مشهد، مشهد، ایران.
4- گروه اورولوژی، دانشکده پزشکی، مرکز ناباروری منتصریه، مشهد، ایران.
چکیده:   (14238 مشاهده)
زمینه و هدف: نواحی حاوی فاکتورهای آزوسپرمی (AZF) واقع در بازوی بلند کروموزوم Y، دارای ژن‌هایی است که نقش و عملکرد خاص آنها در اسپرماتوژنز و باروری به‌طور کامل مشخص نشده است؛ از این رو، شناخت ارتباط بین ریزحذف‌های نواحی AZF با باروری مردان؛ تشخیص، درمان و مشاوره ژنتیک را مقدور می‌سازد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ریزحذف‌های کروموزوم Y در بیماران مبتلا به ناباروری اولیگواسپرمی و آزواسپرمی غیرانسدادی و شناسایی STS (ناحیه توالی اتصالی) نشانگرهای مناسب مرتبط با آنان بود. روش تحقیق: این مطالعه، بر روی 45مرد نابارور مبتلا به آزواسپرمی و الیگواسپرمی با دلایل غیر انسدادی و دارای کاریوتایپ نرمال که به مرکز ناباروری منتصریه مشهد مراجعه ‌کرده بودند، انجام شد. غربالگری مولکولی با استفاده از تکنیک Multiplex PCR و پرایمرهای STS، طبق راهنمای EAA/EMQN (آکادمی اندرولوژی/ شبکه کیفیت ژنتیک مولکولی اروپا) برای شناسایی ریزحذف‌ها در نواحی سه‌گانهAZF کروموزوم Y انجام شد. یافته‌ها: از بین 45مرد نابارور، 3بیمار دارای ریزحذف‌های کروموزوم Y در ناحیه AZFa بودند. از این 3نفر، 2بیمار (7/7درصد) در ناحیه AZFc و یک بیمار (7/5 درصد) در ناحیه AZFa دارای ریزحذف بودند. نتایج نشان داد، ریزحذف‌های نواحی AZF نقش زیادی بر بروز آزواسپرمی و الیگواسپرمی در مردان نابارور دارد. نتیجه‌گیری: بررسی ریزحذف های کروموزومY به‌عنوان یک آزمایش مولکولی با اهمیت برای کسب اطلاعات ژنتیکی قابل اعتماد در مردان مبتلا به ناباروری، قبل از استفاده از تکنیک‌های کمک باروری توصیه می‌شود؛ این امر به کاهش هزینه‌ها و اثربخشی درمان کمک خواهد نمود.
متن کامل [PDF 313 kb]   (3735 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: ژنتيك پزشكي
دریافت: 1393/10/25 | پذیرش: 1394/2/9 | انتشار الکترونیک: 1394/5/18

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.