دوره 22، شماره 1 - ( بهار 1394 )                   جلد 22 شماره 1 صفحات 66-59 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Namaei M H, Mehramiz M, Ghannadkafi M, Mofatteh M R. Prevalence of bacterial causes of chronic otitis media with effusion and their drug resistance in Birjand. J Birjand Univ Med Sci. 2015; 22 (1) :59-66
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1740-fa.html
نمایی محمدحسن، مهرآمیز مهدخت، قنادکافی ملک‌ناز، مفتح محمدرضا. شیوع علل باکتریال ایجادکننده اوتیت مدیای مزمن همراه با افیوژن و مقاومت دارویی آنها در شهر بیرجند. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1394; 22 (1) :66-59

URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1740-fa.html


1- مرکز تحقیقات هپاتیت بیرجند، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران؛
2- عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران؛
3- دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران؛
4- گروه گوش، حلق و بینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران ، drmofatteh@yahoo.com
چکیده:   (13362 مشاهده)
زمینه و هدف: اوتیت مدیای مزمن همراه با افیوژن، یکی از بیماری‌های شایع سنین کودکی است. پژوهش حاضر به‌منظور تعیین شیوع علل باکتریال ایجادکننده اوتیت مدیای مزمن همراه با افیوژن و مقاومت دارویی آنها در بیماران با پرده گوش سالم انجام گرفت. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 100 بیمار با تشخیص اوتیت مدیای مزمن همراه با افیوژن که از مهرماه 1390 تا شهریور 1392 مورد عمل جراحی مرینگوتومی قرار گرفته بودند، به روش سرشماری انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. مایع گوش میانی جمع‌آوری‌شده از بیماران، در محیط کشت تیوگلیکلات کشت داده شد و باکتری‌های رشدیافته، تعیین هویّت گردید و حساسیّت دارویی آنها، به‌روش استاندارد دیسک‌دیفیوژن، مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: از 87 نمونه با نتیجه کشت مثبت، شایع‌ترین باکتری‌های جداشده عبارت بودند از: استافیلوکوک‌کواگولاز منفی (39%) و استرپتوکوک‌های آلفا، بتا و غیرهمولیتیک (24%). ارتباط معنی‌داری بین نوع باکتری جداشده از ترشحات گوش با اوتیت مدیای حاد (003/0P=)، گوش مبتلا (049/0P=) و وجود آلرژی (029/0P=) دیده شد. از میان آنتی‌بیوتیک‌های مورد بررسی، بیشترین حساسیّت به لووفلوکساسین (7/94%(، کلیندامایسین (9/84%) و سیپروفلوکساسین (3/83%) و بیشترین مقاومت نسبت به اکساسیلین (1/77%)، کوتریموکسازول (4/59%) و سفکسیم (3/58%) مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، در شرایطی که انجام کشت ترشحات گوش میانی امکان‌پذیر نباشد، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های کلیندامایسین و یا سیپروفلوکساسین برای درمان این بیماران می‌تواند مفید باشد.
متن کامل [PDF 249 kb]   (2931 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: گوش و حلق و بيني
دریافت: 1393/8/8 | پذیرش: 1394/2/1 | انتشار الکترونیک: 1394/2/21

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Birjand University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb