زمینه و هدف: استرس‌های اکسیداتیو، در تخریب نورون‌های واقع در جسم سیاه و ایجاد پارکینسون دخالت دارند. گزارش شده است، گیاه رازیانه دارای اثراتی بر تولید شیر و سیستم دوپامینرژیک و همچنین دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی است. در این مطالعه، اثر عصاره دانه گیاه رازیانه بر مدل پارکینسونی ایجادشده توسط تزریق داخل بطنی 6- هیدروکسی دوپامین (6-OHDA) در موش‌های صحرایی ماده بررسی شد. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 60 سر موش صحرایی ماده، به‌صورت تصادفی، به 6 گروه سالین، پارکینسونی و گروه‌های پارکینسونی تحت تیمار با عصاره تقسیم شدند. القای پارکینسون، با تزیق داخل بطنی تک‌دوز 6-OHDA انجام شد. عصاره متانولی رازیانه با دوزهای 100 و 200 میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن حیوان، به دو روش مکرّر (روزانه و به‌مدت14 روز قبل و 14 روز پس از تزریق 6-OHDA) و یا حاد (روز 14 پس از تزریق 6-OHDA) گاواژ شد. ارزیابی پارکینسون، با استفاده از آزمایش Rotarod و Wire grasping، چهاده روز پس از تزریق 6-OHDA انجام شد. یافته‌ها: یافته‌های این مطالعه نشان داد که گاواژ مکرّر با هر دو دوز 100 و 200 میلی‌گرم عصاره رازیانه به‌ازای هر کیلوگرم وزن حیوان، فعالیت‌های حرکتی و قدرت عضلانی را در حیوانات پارکینسونی بهبود بخشید (05/0p<)؛ از سوی دیگر گاواژ حاد عصاره، اثر معنی‌داری بر عملکرد حیوانات پارکینسونی‌شده نداشت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف مزمن عصاره رازیانه می‌تواند باعث بهبود علایم ناشی از پارکینسون در موش‌های صحرایی ماده شود.

واژه‌های کلیدی: پارکینسون، رازیانه، 6- هیدروکسی دوپامین، موش صحرایی

متن کامل [PDF 391 kb]   (2832 دریافت)