زمینه و هدف: سیتروباکتر، یک باسیل گرم منفی بی‌هوازی اختیاری، متحرّک و فاقد اسپور در خانواده انتروباکتریاسه است و در طبیعت، در همه‌ جا حضور دارد. این پاتوژن، فرصت‌طلب است و طیف وسیعی از عفونت‌ها را ایجاد می‌نماید. هدف از انجام این مطالعه، شناسایی سیتروباکتر در نمونه‌های خون بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی کرمانشاه و تعیین پروفایل حساسیّت آنتی‏بیوتیکی ایزوله‌ها بود. روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی که در طی یک‌سال- از فروردین تا اسفند 1391 در بیمارستان امام خمینی کرمانشاه انجام شد، تعداد 2285 نمونه خون از بیماران بستری در این بیمارستان، مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه‌های خون بیماران، در درون محیط‌های مخصوص کشت خون تلقیح شدند و گونه‌های سیتروباکتر ایزوله‌شده از نمونه‌های ارسالی، به‌کمک آزمایش‌های ریخت‌شناسی و بیوشیمیایی مورد شناسایی قرار گرفتند. با استفاده از روش استاندارد دیسک‌دیفیوژن بر اساس پروتکل سازمان استاندارهای بالینی و آزمایشگاهی (CLSI 2011)، حساسیّت دارویی ایزوله‌ها بررسی شد. یافته‌ها: در طی این مطالعه، 21 مورد (8/15%) سیتروباکتر از 133 نمونه‏های خون کشت مثبت بیماران بستری، ایزوله گشتند. مؤثّرترین آنتی‌بیوتیک‏ها بر ضدّ ایزوله‌های سیتروباکتر به‌ترتیب: ایمی‏پنم (4/90 درصد) و آمیکاسین (5/71 درصد) بودند. بیشترین مقاومت نسبت به سفالوتین (2/76%)، سیپروفلوکساسین (2/76%)، سفتازیدیم (6/66%) و کوتریموکسازول (62%) مشاهده شد. نتیجه‌گیری: ایزوله‏های سیتروباکتر، مقاومت بالایی به آنتی‏بیوتیک‏های بتالاکتام نشان دادند؛ بنابراین ضروری است که این داروها در بیمارستان‏ها تنها در صورتی‌که ایزوله‏ها در محیط آزمایشگاه حساسیّت نشان دهند، برای درمان بیماران مورد استفاده قرار گیرند.

واژه‌های کلیدی: بیماران بستری، عفونت خون، سیتروباکتر، مقاومت آنتی‌بیوتیکی.

متن کامل [PDF 285 kb]   (9424 دریافت)