زمینه و هدف: بیماری کبد چرب، شایع‌ترین عامل اختلال آنزیم‌های کبدی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات مقاومتی و ترکیبی بر سطوح آنزیم‌های کبدی زنان بیمار دارای کبد چرب غیرالکلی بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 37 فرد بیمار شناسایی شدند و در سه گروه کنترل، تمرین مقاومتی و ترکیبی قرار گرفتند. تمرین مقاومتی در مدّت 8 هفته به‌صورت 3 جلسه تمرین در هفته و هر جلسه شامل: 8 حرکت، 3 نوبت، 8-10 تکرار با شدت 60-75% یک تکرار بیشینه، اجرا شد. تمرین ترکیبی شامل: 4 حرکت مقاومتی در نیمی از جلسه و تمرین هوازی با شدت 60-75% حداکثر اکسیژن مصرفی در نیمه دیگر بود. آنزیم‌های AST، ALT و ALP با روش بیوشیمی، اندازه‌گیری و نتایج با آزمون t وابسته و آنالیز واریانس یک‌طرفه، در سطح معنی‌داری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میزان ALP، فقط در گروه مقاومتی به‌طور معنی‌داری (03/0P=) کاهش یافت، ولی میزان AST و ALT، تغییر معنی‌داری نکرد. در گروه مقاومتی، میانگین نسبت ALT/AST بعد از تمرین نسبت به قبل از آن، افزایش معنی‌داری یافت (04/0P=)، اما در گروه ترکیبی و کنترل، تغییر معنی‌داری نداشت. در گروه مقاومتی، میانگین انعطاف‌پذیری (001/0P<)، حداکثر اکسیژن مصرفی (02/0P=)، قدرت عضله (003/0P=) و قدرت پنجه (001/0P<)، افزایش معنی‌داری یافتند. نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی، می‌تواند با کاهش ALP و بهبود شاخص‌های آمادگی جسمانی، در بهبودی بیماران دارای کبد چرب مؤثّرتر باشد.