دوره 20، شماره 4 - ( زمستان 1392 )                   جلد 20 شماره 4 صفحات 345-338 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Barkhori A, Drodian M R, Norozi M, Hashemi Shadmehri M, Shabani M. A comparative study of the effect of diclofenac ,indomethacin, naproxen, and acetaminophen rectal suppositories on post-cesarean pain. J Birjand Univ Med Sci. 2013; 20 (4) :338-345
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1451-fa.html
برخوری علی، درودیان محمدرضا، نوروزی مهرداد، هاشمی شادمهری متین، شعبانی محمد. مقایسه اثرات شیاف‌های مقعدی دیکلوفناک، ایندومتاسین، ناپروکسن و استامینوفن، بر میزان درد بعد از عمل جراحی سزارین. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1392; 20 (4) :345-338

URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1451-fa.html

مقایسه اثرات شیاف‌های مقعدی دیکلوفناک، ایندومتاسین، ناپروکسن و استامینوفن، بر میزان درد بعد از عمل جراحی سزارین
علی برخوری1، محمدرضا درودیان*2، مهرداد نوروزی1، متین هاشمی شادمهری3، محمد شعبانی4
1- گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
2- گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران. ، anespain@yahoo.com
3- گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
4- دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
چکیده:   (72914 مشاهده)
زمینه و هدف: درد حاد بعد از عمل جراحی سزارین، یک واکنش فیزیولوژیک پیچیده در نتیجه اتساع احشا، آسیب بافتی و انقباضات رحمی می‌باشد. استفاده از مسکن‌های غیر مخدر، از امتیازات بالقوه‌ای برخوردار است؛ به‌خصوص تجویز مقعدی آنها، روشی آسان و فراگیر می‌باشد. این مطالعه، با هدف بررسی مقایسه‌ای اثر ضدّ درد شیاف‌های مسکّن شامل: دیکلوفناک، ایندومتاسین، ناپروکسن و استامینوفن بر میزان درد بعد از عمل جراحی سزارین انجام شد. روش تحقیق: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بود. تعداد 125 خانم باردار که در بیمارستان افضلی‌پور کرمان، مورد عمل سزارین و بیهوشی عمومی قرار گرفته بودند، به‌طور تصادفی، به چهار گروه تقسیم شدند. در هنگام اظهار درد توسط بیماران در ریکاوری، برای گروه اول 100 میلی‌گرم دیکلوفناک، برای گروه دوم 100میلی‌گرم ایندومتاسین، برای گروه سوم 325 میلی‌گرم استامینوفن و برای گروه چهارم 500 میلی‌گرم ناپروکسن به‌صورت مقعدی تجویز گردید؛ سپس هر بیمار، از نظر علائم حیاتی و معیار سنجش دیداری ((VAS، در هنگام تجویز دارو، 15 دقیقه و یک‌ساعت پس از تجویز دارو، معاینه و ارزیابی شد. داده‌ها پس از ورود به نرم‌افزار SPSS (ویرایش 16)، با کمک آزمون‌های آماریStudent's T-Test و chi- square برای متغیّرهای دموگرافیک و آزمون Mann-Whitney تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: گروه دریافت‌کننده دیکلوفناک، بیشترین میزان کاهش درد را در طی یک‌ساعت، بر اساس معیار VAS، در بین شیاف‌های تجویزی دارا بودند (001/0P<)، اما بین سایر گروه‌ها، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: استعمال شیاف مقعدی دیکلوفناک، منجر به کاهش قابل ملاحظه درد حادّ فوری بعد از جراحی سزارین نسبت به شیاف‌های ایندومتاسین، ناپروکسن و استامینوفن می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: شیاف مقعدی، مسکّن، درد بعد از عمل، سزارین
متن کامل [PDF 232 kb]   (13392 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: جراحي عمومي
دریافت: 1392/4/22 | پذیرش: 1392/6/7 | انتشار الکترونیک: 1392/12/14
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Birjand University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb