زمینه و هدف: هدف ارزشیابی آموزشی، بهبود وضعیت تدریس و ایجاد زمینه‌ای مناسب برای اعضای هیأت علمی برای بهترکردن نحوه‌ آموزش‌ می‌باشد. مطالعه حاضر، با هدف تعیین دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند نسبت به مسئله ارزشیابی و تأثیر آن بر پیشرفت آموزش صورت گرفت. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی که در نیمه دوم سال تحصیلی 88- 1387، در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام گرفت، دیدگاه‌‌ها و نظرات 79 نفر از اعضای هیأت علمی و 321 نفر از دانشجویان پیراپزشکی و پرستاری راجع به برنامه ارزشیابی اساتید، با استفاده از دو پرسشنامه مجزا جمع‌آوری گردید. پایایی و اعتبار پرسشنامه‌ها توسط متخصصین مربوطه تأیید گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (ویرایش 16) و آزمون‌ آماری کای‌اسکوئر در سطح 05/0≥a تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بر طبق این مطالعه، 76 درصد از اعضای هیأت علمی، ارزشیابی‌ را در روند تدریس مؤثر دانستند اما 7/74 درصد از آنها معتقد بودند که باید تغییراتی در روند ارزشیابی صورت گیرد؛ همچنین 9/69 درصد از اساتید معتقد بودند که دانشجویان، بدون احساس مسؤولیت و حوصله کافی فرم‌ها را تکمیل می‌نمایند؛ از طرف دیگر 5/59 درصد از دانشجویان معتقد بودند که به نتایج ارزشیابی، بهای کمی داده می‌شود و فرم‌های ارزشیابی نمی‌توانند ارزیاب مناسبی برای تدریس باشند. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اکثر دانشجویان و اساتید، نسبت به برنامه ارزشیابی و تأثیر آن بر روند آموزش چندان خوشبین نیستند؛ بنابراین ایجاد اطمینان در دانشجویان و اساتید نسبت به اینکه ارزشیابی، در راستای بهبود شرایط آموزشی گام بر‌می‌دارد، منجر به بالارفتن حسّ مسؤولیت در دانشجویان و ایجاد انگیزه در استادان می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: ارزشیابی، اعضای هیأت علمی، دانشجو، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

متن کامل [PDF 764 kb]   |   متن کامل (HTML)   (2451 دریافت)