زمینه و هدف: کاهش اثر بسیاری از داروها پس از مصرف درازمدت، همواره انجام تحقیقات بر روی عوامل جدید ضدّ درد را ضروری ساخته است؛ لذا این مطالعه، با هدف مقایسه اثرات ضدّ دردی عصاره گیاه پونه با مرفین در موش کوچک آزمایشگاهی، به روش آزمون قدکشیدن و صفحه داغ صورت گرفت. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، به منظور انجام این آزمایش، تعداد 70 سر موش سوری نر، در 7 گروه 10 تایی شامل: گروه کنترل، گروه‌های دریافت‌کننده عصاره پونه با دوز 400، 800 و mg/kg1600 و گروه‌های دریافت‌کننده مورفین با دوزهای 2، 4 و mg/kg8 مورد بررسی قرار گرفتند. برای ارزیابی درد، از دو آزمون مورد قبول صفحه داغ و قدکشیدن استفاده شد. شدت درد در هر دو آزمون، قبل از آزمایش درد، در زمان‌های صفر، 15، 30، 45 و 60 دقیقه اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره هیدروالکلی گیاه پونه در مدل صفحه داغ، فقط در دوز 1600 میلی‌گرم بر کیلوگرم در زمان 60 دقیقه می‌تواند اثر ضدّ دردی معنی‌داری را ایجاد نماید (05/0P<)؛ درحالی‌که در مدل قدکشیدن، آثار ضدّ دردی قابل مقایسه با مرفین را دارد و در همه دوزها دارای اثر ضدّ دردی معنی‌داری می‌باشد (05/0P<). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد، تمامی دوزهای مورد استفاده پونه در آزمون قدکشیدن، اثر ضدّ دردی دارد که حاکی از مهار درد مزمن توسط عصاره آبی- الکلی این گیاه می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: پونه، ضدّ درد، آزمون قدکشیدن، آزمون صفحه داغ

متن کامل [PDF 226 kb]   |   متن کامل (HTML)   (3845 دریافت)