دوره 20، شماره 2 - ( تابستان 1392 )                   جلد 20 شماره 2 صفحات 152-144 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- ،گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- گروه مدیریت بهداشت دام، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایرانvvvvvvvvvv ، aomidi@shirazu.ac.ir
3- گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده:   (32812 مشاهده)
زمینه و هدف: صبر زرد یا آلوئه‌ورا Aloe barbadensis)) و کلپوره (Teucrium polium)، در طبّ سنتی به عنوان داروی ضدّ دیابت استفاده می‌شوند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات عصاره گیاهان آلوئه‌ورا و کلپوره بر متابولیت‌هایی نظیر: گلوکز، کلسترول تام، LDL،HDL ،VLDL کلسترول و تری‌گلیسرید در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار دیابتی‌شده با استرپتوزوتوسین بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی و مداخله‌ای، تعداد 40 سر موش صحرایی نر، به‌صورت تصادفی به پنج گروه هشت‌تایی تقسیم شدند و تیمارهای آزمایشی شامل: گروه شاهد، دیابتی (mg/kg50 استرپتوزوتوسین)، دیابتی+عصاره آلوئه‌ورا (mg/kg300)، دیابتی+کلپوره (mg/kg300) و دیابتی+ گلیبن‌کلامید (mg/kg5) به صورت خوراکی به مدت 14 روز اختصاص یافت. در روز پانزدهم، آزمایش خون‌گیری از قلب موش‌های صحرایی به عمل آمد و سرم نمونه‌ها جدا شد. یافته‌ها: عصاره آلوئه‌ورا و کلپوره در موش‌های صحرایی دیابتی، توانست گلوکز خون را به‌طور معنی‌داری کاهش دهد (05/0P≤). غلظت کلسترول‌تام، HDL، VLDL کلسترول و تری‌گلیسرید، در گروه‌های دریافت‌کننده عصاره و داروی گلیبن‌کلامید در مقایسه با گروه دیابتی، به طور معنی‌داری پایین‌تر بود (05/0P≤). تیمار موش‌ها با آلوئه‌ورا و کلپوره در مقایسه با تیمار با گلیبن‌کلامید، تأثیر بیشتری در کاهش غلظت کلسترول تام خون نشان داد؛ درحالی‌که تیمار با کلپوره در مقایسه با تیمار با آلوئه‌ورا و گلیبن‌کلامید، اثرات کاهندگی کمتری بر روی تری‌گلیسرید سرم داشت. غلظت انسولین سرم، در حیوانات دیابتی مصرف‌کننده هر دو نوع عصاره در مقایسه با گروه دیابتی شاهد به طور معنی‌داری افزایش یافت. نتیجه‌گیری: مصرف عصاره آلوئه‌ورا و کلپوره سبب بهبود ترشح انسولین و کاهش گلوکز و LDL کلسترول می‌گردد.
متن کامل [PDF 250 kb]   |   متن کامل (HTML)   (4699 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: غدد
دریافت: 1391/10/26 | پذیرش: 1392/5/1 | انتشار الکترونیک: 1394/12/20

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.