زمینه و هدف: بیماری قلب و عروق، شایع‌ترین و مهمترین علت مرگ و میر در تمام دنیا می‌باشد که بر روی کیفیت زندگی مبتلایان نیز تأثیر می‌گذارد. این بیماری، مشکلات زیادی را برای بیماران و هزینه بالایی را برای جامعه به دنبال دارد. این پژوهش، با هدف بررسی کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن در بیماران قلبی پس از جراحی قلب انجام شد. روش تحقیق: این بررسی به روش توصیفی- مقطعی انجام گرفت. در این پ‍‍ژوهش، 110 نفر از بیماران قلبی که در بیمارستان حشمت رشت تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. گردآوری داده‌ها از طریق مصاحبه و استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی 36–SF ، گزارش خود بیمار و مراجعه به پرونده‌های آنان انجام شد. برای گردآوری داده‌ها، از پرسشنامه کیفیت زندگی 36–SF استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون کولوموگروف اسمیرونف، آزمون ANOVA و آزمون دانکن و با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش (16) صورت گرفت. یافته‌ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 37/9±04/57 سال و کیفیت زندگی آنان 55/8±27/50 بود. کیفیت زندگی بیماران مورد مطالعه، با سن (001/0P<)، سطح تحصیلات (001/0(P<، شغل (002/0(P=، وضعیت تأهّل (002/0(P=، مدت زمان ابتلا به بیماری (001/0(P< و تعداد دفعات بستری‌شدن در بیمارستان به علت بیماری قلبی (001/0(P< ارتباط آماری معنی‌داری داشت، ولی کیفیت زندگی با جنس و میزان درآمد، ارتباط آماری معنی‌داری نشان نداد. نتیجه‌گیری: کیفیت زندگی متعاقب جراحی قلب، باعواملی چون: سطح تحصیلات، زندگی خانوادگی و سابقه بیماری فرد ارتباط دارد و لذا بر اهمیت توجه به این عوامل تأکید می‌شود.

واژه‌های کلیدی: کیفیت زندگی، بیماران قلبی، جراحی قلب

متن کامل [PDF 192 kb]   (5180 دریافت)